( زحلوکة ) زحلوکة. [ زُ ک َ ] ( ع اِ ) جای لغزیدن کودکان از بالا به نشیب. بفارسی رمزک است و آن بازی باشد مر کودکان را. ج ، زحالیک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). جای لغزیدن کودکان از بالا به نشیب و بفارسی رمژک گویند. ج ، زحالیک. ( ناظم الاطباء ). نشانهای لغزیدن کودکانست از بلندی به پستی. ( ترجمه قاموس ). لغزیدنگاه. مزله. مرادف زحلوقه. زحالیف ، زحالیق و زحالیک به یک معنی است. ( از لسان العرب ).
زحلوکه
لغت نامه دهخدا
زحلوکة. [ زُ ک َ ] (ع اِ) جای لغزیدن کودکان از بالا به نشیب . بفارسی رمزک است و آن بازی باشد مر کودکان را. ج ، زحالیک . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). جای لغزیدن کودکان از بالا به نشیب و بفارسی رمژک گویند. ج ، زحالیک . (ناظم الاطباء). نشانهای لغزیدن کودکانست از بلندی به پستی . (ترجمه ٔ قاموس ). لغزیدنگاه . مزله . مرادف زحلوقه . زحالیف ، زحالیق و زحالیک به یک معنی است . (از لسان العرب ).
کلمات دیگر: