(تلفظ: rā’de) (عربی) (مؤنث رائد) ، ← رائد .
رایده
فرهنگ اسم ها
لغت نامه دهخدا
( رایدة ) رایدة. [ ی ِ دَ ] ( ع ص ، اِ ) رائدة. مؤنث راید. اسم فاعل از ریشه «رود». رادة. رُوادة. زنی که در همسایه خود بسیارآمد و شد نماید. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
رایدة. [ ی ِ دَ ] (ع ص ، اِ) رائدة. مؤنث راید. اسم فاعل از ریشه ٔ «رود». رادة. رُوادة. زنی که در همسایه ٔ خود بسیارآمد و شد نماید. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: