کلمه جو
صفحه اصلی

زخم جای

فرهنگ فارسی

جای زخم

لغت نامه دهخدا

زخم جای. [ زَ] ( اِ مرکب ) جای زخم. زخمگاه. محل زخم :
سر زخم جایش بکردند خشک
بریق و بقیر و بکافور ومشک.
فردوسی.
رجوع به «زخمگاه »، «زخمگه »، و «زخم » شود.
کلمات دیگر: