( ربازة ) ربازة. [ رَ زَ ] ( ع مص ) زیرک گردیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). ظریف و باکیاست شدن. ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). || آکنده گوشت و فربه شدن کبش. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). ربیز گشتن. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به ربیز شود.
ربازه
لغت نامه دهخدا
ربازة. [ رَ زَ ] (ع مص ) زیرک گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). ظریف و باکیاست شدن . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). || آکنده گوشت و فربه شدن کبش . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). ربیز گشتن . (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). و رجوع به ربیز شود.
کلمات دیگر: