زخیخ. [ زَ ] ( ع مص ) سخت درخشیدن آتش. ( از منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). || درخشیدن جامه ابریشمین. ( از متن اللغة ) ( از تاج العروس ). || ( اِ ) ( در لغت یمن ) آتش را گویند. ( از متن اللغة ).
زخیخ. [ زُ خ َ ] ( ع اِ مصغر ) تصغیر زخ بمعنی دفع کردن و راندن است. ( از معجم البلدان ).
زخیخ. [ زُ خ َ ] ( اِخ ) نام جایی است که تمیم را واقعه ای در آن بوده است. این موضع در دومرحلگی «فلج » و بر سر راه زائران کعبه قرار دارد. زید الخیل نام این موضع را در بیت خود آورده است :
غدت من زخیخ ثم راحت عشیه
بحرّان ارقال العتیق المجفز.
رجوع به معجم البلدان شود.
زخیخ. [ زُ خ َ ] ( ع اِ مصغر ) تصغیر زخ بمعنی دفع کردن و راندن است. ( از معجم البلدان ).
زخیخ. [ زُ خ َ ] ( اِخ ) نام جایی است که تمیم را واقعه ای در آن بوده است. این موضع در دومرحلگی «فلج » و بر سر راه زائران کعبه قرار دارد. زید الخیل نام این موضع را در بیت خود آورده است :
غدت من زخیخ ثم راحت عشیه
بحرّان ارقال العتیق المجفز.
رجوع به معجم البلدان شود.