نظام الدین اصفهانی

نظام الدین اصفهانی . [ ن ِ مُدْ دی ن ِ اِ ف َ ] (اِخ ) (قاضی ...) از شعرای عهد اباقاخان است خواجه شمس الدین صاحبدیوان را مدح گفته به پارسی و عربی اشعار دارد. او راست :
بدیدم خود سر وصلم نداری
ندارد عهد تو هیچ استواری
ز تو جز سرکشی کاری نیاید
ز ما جز خوی نرم و سازگاری
بناز اندر کنارت پروریدم
بود کم سایه روزی بر سر آری
کنون کار تو خود بالا گرفته ست
گرم هرگز نبینی یاد ناری .
(از تاریخ گزیده ص 755) (قاموس الاعلام ج 6) (صبح گلشن ص 528) (حبیب السیر ج 3 ص 117).

نظام الدین اصفهانی . [ ن ِ مُدْ دی ن ِ اِ ف َ ] (اِخ ) (قاضی ...) از علمای امامیه قرن هفتم و معاصر با خواجه نصیرالدین طوسی است ، در عراق منصب قضا داشته و قصایدی در مدح شمس الدین صاحب دیوان سروده است ، اشعاری در مناقب اهل بیت دارد، از آن جمله است :
ﷲ در کم یا آل یاسینا
یا انجم الحق اعلام الهدی فینا
لایقبل اﷲ الا فی محبتکم
اعمال عبد و لایرضی له دینا.
(از ریحانة الادب ج 4 ص 211). و نیز رجوع به احقاق الحق قاضی نوراﷲ شوشتری و کنی و القاب قمی ج 3 ص 212 و رجال کتاب حبیب السیر ص 16 شود.