<div class="boxBd">بانگ برداشتن. [ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) فریاد کردن. فریاد زدن. صدا بلندکردن. بصدا درآمدن. عج. ( منتهی الارب ) : بوسهل را صفرا بجنبید و بانگ برداشت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 181 ).<br>جمله با وی بانگها برداشتند<br>کان حریصان کاین سبب ها داشتند.<div class="au">مولوی.</div>مؤذن بانگ بی هنگام برداشت <br>نمیداند که چند از شب گذشته ست.<div class="au">سعدی.</div>سپه را یکی بانگ برداشت سخت <br>که دیگر چه رانی بینداز رخت.<div class="au">سعدی.</div>عجعجة؛ بانگ برداشتن و فریاد کردن شتر از زدن یا از گرانباری بارگران. ( منتهی الارب ).</div>

بانگ برداشتن. [ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) فریاد کردن. فریاد زدن. صدا بلندکردن. بصدا درآمدن. عج. ( منتهی الارب ) : بوسهل را صفرا بجنبید و بانگ برداشت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 181 ). جمله با وی بانگها برداشتند کان حریصان کاین سبب ها داشتند. مولوی. مؤذن بانگ بی هنگام برداشت نمیداند که چند از شب گذشته ست. س

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">فریاد کردن فریاد زدن</div>

فرهنگ فارسی

( مصدر ) نهیب زدن به ( بر ) کسی . فریاد کشیدن بسوی او .<br>

( مصدر ) نهیب زدن به ( بر ) کسی . فریاد کشیدن بسوی او .

بانگ برداشتن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد کاربران