یوگنی انگین

یوگنی آنگین. یوگنی آنِگِین (به روسی: Евгений Онегин) رمان شعرگونه الکساندر پوشکین، نویسنده روسی، است.
پوشکین، یوگنی آنگین Evgeny Onegin..
فیلم سینمایی یوگنی آنگین. در یوتیوب
متن روسی کتاب یوگنی آنگین. А. С. Пушкин/Евгений Онегин
این داستان منظوم شاهکار پوشکین است و او به مدّت هشت سال روی آن کار کرد. در موسیقی و ادبیات و فیلم تأثیر زیادی گذاشته و مردم عادی نیز به موضوع آن توجه داشته اند.
رُمان هفت هزار خطی یوگنی آنگین که شخصیت خود پوشکین را هم در ورای چهره قهرمانش نمایان می سازد، مانند جنایت و مکافاتداستایفسکی «دانشنامه زندگی روسی» است و تأثیرات زیادی در موسیقی و ادبّیات و فیلم گذاشته است. چایکوفسکی از روی آن، اپرای «اوژن اونگین» را ساخته است.
کتاب یوگنی آنگین بارها و بارها ترجمه شده ولادیمیر ناباکوف که در برگردان آثار ادبی جهانِ انگلیسی زبان به روسی نقش مهمی را ایفا کرده است، آن را به انگلیسی ترجمه نمود. جدا از ناباکوف، چارلز جانسون، جیمز ای فالن، والتر آنت، داگلاس هاواستاتر، هنری هویت، استانلی میچل و… یوگنی آنگین را ترجمه کرده اند.

یوگنی آنگین. یِوْگِنی آنِگین (Evgenij Onegin)
رمانی منظوم از اَلکساندر پوشکین، نوشته شده به روسی در طی ۱۸۲۲ـ۱۸۳۱، نخستین چاپ کامل آن در ۱۸۳۳. یوگنی آنگین به سبب ارثی که از یکی از عموهایش به او رسیده است، به ناچار سن پترزبورگ را ترک می کند و به روستایی می رود. در آن جا به واسطۀ جوانی به نام ولادیمیر لنسکی، پایش به خانۀ مادام لارین که با دو دخترش، تاتیانا و اُلگا، زندگی می کند، باز می شود. اُلگا نامزد لنسکی است، و تاتیانا نیز به یوْگنی دل می بازد و به عشق سادۀ خود در نامه ای پرحرارت اقرار می کند، اما یوْگنی شکاک و دل زده پاسخ او را با وعظی اخلاقی می دهد و تاتیانا را از خطر عواطف کورکورانه برحذر می دارد. یوْگنی در مجلس رقصی وارد گفت وگویی عاشقانه با اُلگا می شود، و لنسکی را در دوئلی بر سَر الگا می کُشَد. یوْگنی وقتی به سن پترزبورگ بازمی گردد که تاتیانا با یک ژنرال ازدواج کرده و بانوی محترمی است. او می کوشد باب عشق را با تاتیانا باز کند، اما تاتیانا با آن که بار دیگر به دوست داشتن یوْگنی معترف است، هرگز به شوهرش خیانت نمی کند. این رمان طرح و توطئه ای لطیف و ساختاری تغزلی دارد و سبک پوشکین و نیز شخصیت وی به روشنی در آن نمایان است. یوگنی آنِگین در ادبیات روس تأثیری شگرف داشته است و کسانی چون داستایفسکی و بلینسکی آن را ستوده اند. چایکوفسکی، آهنگ ساز روس، صحنه های تغزلیِ سه پرده ای ملهم از این رمان و با همین نام ساخته و در مسکو به اجرا درآورده است (۱۸۷۹).