جاده اصلی

جاده اصلی که با نام های دیگری مثل محور اصلی، جاده پرتردد، جاده استراتژیک یا جاده محوری هم شناخته می شود به راه یا جاده ای مهم گفته می شود که دو یا چند شهر، ایستگاه، فرودگاه و مانند آن را به هم وصل می کند. وقتی که بین دو نقطه چند راه مختلف وجود دارد، جاده اصلی جاده ای است که استفاده از آن توصیه می شود. جاده های محوری عمدتاً در دوبانده هستند و یا استانداردهای یک آزادراه را دارند.
آزادراه
نخستین بار در پادشاهی متحده، تعریف جاده اصلی در سال 1936 صوتر گرفت. در آن سال 30 راه اصلی این کشور به اسم جاده های اصلی نامگذاری شوند.   ایرلند شمالی همواره یک سیستم مجزا از قوانین بزرگراهی و جاده ای داشته است.
در سال 2004 روی هم رفته 7,845 مایل (12,625 کیلومتر) جاده اصلی در انگلستان وجود داشت که  2,161 مایل (3,478 کیلومتر) آن آزادراه بود.
ممکن است یک راه اصلی به دلایلی تبدیل به یک جاده فرعی و دست دوم شد. برای مثال با تأسیس یک آزادراه ممکن است وسایل نقلیه تشویق شوند که مسیر قبلی را ترک و از مسیر جدید تردد کنند.