جاده ای به سوی بردگی

جاده ای به سوی بردگی (German: Der Weg zur Knechtschaft) کتابی است که در بین سال های ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۳ توسط فردریش ون هایک اقتصاددان و فیلسوفی اتریشی بریتانیایی نوشته شد که در آن نویسنده راجع به خطرات استبداد که از پیامدهای استقبال از کنترل دولتی تصمیمات اقتصادی از طریق طراحی متمرکز است، هشدار داد.
هایک نگران نگاهی بود که در فضای دانشگاهی بریتانیا، فاشیسم را واکنشی سرمایه دارانه به سوسیالیسم می دانست و کتاب جاده ای به سوی بردگی را پاسخی به این نگرانی می دانست. عنوان کتاب از تفکر فرانسوی لیبرال کلاسیک الکسی دو توکویل گرفته شده بود که همچنین نویسندهٔ کتاب فرانسوی "جادهای به سوی بردگی" است. کتاب برای اولین بار در بریتانیا توسط روتلج در مارس 1944 منتشر شد و بسیار محبوب گردید و منجر شد هایک آن را کتابی غیرقابل دسترس (نایاب) بنامد، همچنین به دلیل این که در بخشی از دوران جنگ کاغذ سهمیه بندی شده بود. هنگامی که کتاب در ماه سپتامبر آن سال توسط دانشگاه شیکاگو در ایالات متحده منتشر شد، محبوبیت بیشتری نسبت به بریتانیا به دست آورد. و یک ویرایشگر به نام ماکس ایستمن (سوسیالیستی سرسخت) را تحریک کرد تا خلاصه ای از آن را در در آوریل ۱۹۴۵ در مجله آمریکایی ریدرز دایجست نیز منتشر کندکه باعث شد جاده ای به سوی بردگی مخاطبانی خارج از محدودهٔ دانشگاهی پیدا کند. این کتاب به طور گسترده ای در میان کسانی که از فردگرایی و لیبرالیسم کلاسیک دفاع می کنند، محبوب است.