نوپرداز

(نُ. پَ ) (ص فا. ) ۱ - آن که چیزی نو آورد. ۲ - شاعری که به سبک نو شعر گوید.

نوپرداز. [ ن َ / نُو پ َ ] ( نف مرکب ) نوپردازنده. آنکه چیزی نو آرد. || شاعری که به سبک نو شعر گوید. ( فرهنگ فارسی معین ). از ترکیبات مستحدث است.

۱. آن که چیزی نو بیاورد.
۲. (ادبی ) شاعری که به سبک نو شعر بگوید.