پارامتریسیته

در نظریه زبان های برنامه نویسی، پارامتریسیته ویژگی انتزاعی ای است که توسط چندریختی پارامتری استفاده می شود و نشان می دهد که همه نمونه های تابع چندریخت به یک روش عمل می کنند.
چندریختی پارامتری
تئوری پارامتریسیته نخستین بار توسط John C. Reynolds مطرح شد که آنرا تئوری انتزاع نامید. در این مقاله «تئوری هایی برای آزادی» Philip Wadler کاربردی از پارامتریسیته را برای توصیف تابع های چند ریخت پارامونیک ارائه داد.