زمان اینده

زمان آینده (زبان). زمان آینده در زبان پارسی برای بیان رویدادی یا برنامه ای که مربوط به آینده است به کار می رود.
زمان گذشته (زبان)
زمان حال (زبان)
زمان آینده در پارسی با صرف حال (حال اِلتِزامی بدون بـ) از فعل «خواستن» به عنوان فعل کمکی و بن گذشته (ماضیِ) فعل اصلی ساخته می شود.
مثال: خواهم رفت، خواهی رفت، خواهد رفت، خواهیم رفت، خواهید رفت، خواهند رفت.
کاربرد زمان آینده در پارسی معیار معمولاً در نوشتار است، و در گفتار، اغلب به جای آن از حال اِخباری استفاده می شود.