جرعه بر خاک ریختن

جرعه بر خاک ریختن :رسمی بوده میان شراب خواران که به یاد دوست و یا دوستانی که در آن مجلس نبودند جرعه ای به خاک می ریختند و این نشانه یادآوری از آن شخص بود در تاریخ بیهقی آمده است که پس از قتل حسنک وزیر بوسهل زوزنی سر او را نگه داشته بود و در مجلس شرابی که ترتیب داده بود بدون اطلاع حاضران دستور داد سر حسنک را به مجلس آوردند حاضران از دیدن سر بریده ناراحت شدند و بوسهل و سایر میخواران جرعه ریزی می کنند و سپس دستور می دهد سر را از مجلس به جایگاهش برند تاریخ بیهقی صفحه ۱۸۸ .
( ( خورد شرابی که حق آمیخته
جرعه آن در گل ما ریخته ) )
( شرح مخزن الاسرار نظامی، دکتر برات زنجانی، ۱۳۷۲، ص 187 . )