پدافند هوایی

پدافند هوایی به معنی دفاع در برابر هجوم یا تک هوایی است و شامل مجموعه اقداماتی می شود که به منظور انهدام٬خنثی سازی یا تقلیل اثرات عملیات هواپیماها، موشک های بالستیکی و سایر انواع موشک های دشمن درهوا انجام می گردد.
قرارگاه پدافند هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران
عموماً مناطق پدافندی به سه منطقه تقسیم می شوند: منطقه پدافندی درجه ۱، ۲ و ۳.
منطقه پدافندی درجه ۱ منطقه ای است که در بکاربری تمامی جنگ افزارها و گشودن آتش خودمختار است. در این مناطق، جنگ افزارها و سامانه های پدافندی اختیار کامل شلیک به هر وسیله پرنده ای را -چه خودی و چه غیرخودی- در آسمان دارند. برای این مناطق پدافندی دالان تقرب و دالان بی خطر تعیین نگردیده و هیچ هواپیمایی حق تردد و پرواز حوالی این مناطق را ندارد. مرز منطقه پدافندی درجه ۱ معمولاً در نزدیکی نیروگاه های هسته ای و مراکز حساس و استراتژیک تعیین می گردد.
منطقه پدافندی درجه ۲ منطقه ای است که دارای باند پروازی است، و در آن مسیرهای ویژه ای به عنوان دالان بی خطر و دالان تقرب تعیین شده اند. هر هواپیمایی که بخواهد از آتش جنگ افزارها و سامانه های پدافندی در این منطقه در امان باشد باید با هماهنگی قبلی وارد این منطقه شده و حدود مشخص دالان بی خطر و تقرب را رعایت کند. فرمان جنگ افزارها در این منطقه «آتش محدود» است.