دست گذاری

در کلیسا چنین رسم بود که هر گاه می خواستند کسانی را بخدمت مخصوصی بفرستند دست بر آنها گذارده و دعا می نمودند. بهمین جهت است که در اعمال رسولان می خوانیم که چون سولس و برنابا از طرف روح منتخب گردیدند تا رفته و امّت ها را بشارت دهند، کلیسای انطاکیه آنها را برای انجام این خدمت با روزه و دعا و گذاشتن دست ها جدا نمود. ( اعمال رسولان 13: 1_ 3 )
( تاریخ کلیسای قدیم در امپراطوری روم و ایران، و. م. میلر، پچواگ علی نخستین، رویه 113 )