استخراج مایع مایع

استخراج مایع-مایع (به انگلیسی: Liquid-liquid extraction LLE) و یا (به انگلیسی: Liquid-liquid extraction SX) روشی برای جداسازی دو یا چند فاز مایع از یکدیگر و یا یک روش برای جداسازی ترکیبات یا اجزاء فلزات بر اساس حلالیت نسبی آنها در دو نوع مایع متفاوت غیر حلال در هم که معمولا یک مایع آب (با خاصیت قطبی) و یک حلال آلی (با خاصیت غیرقطبی) است که در این روش از ویژگی تفاوت در انحلال پذیری مواد موجود در خوراک ورودی استفاده می شود، به این ترتیب که یک ماده حلال که یکی از مواد موجود در خوراک را بیشتر در خود حل می کند،به واحد جداسازی تزریق می شود.
McCabe, W. L; Smith, J. C. (2001). Unit Operations of Chemical Engineering. McGraw-Hill. ISBN 0-07-044825-6.
Perry, Robert H.; Green, Don W. (1984). "۱۳". Perry's Chemical Engineers' Handbook. McGraw-Hill. ISBN 0-07-049479-7.
حلال پس از جداسازی ماده مورد نظر از واحد خارج و ماده درون آن در واحدی دیگر خارج شده و به این ترتیب ماده مورد نظر با خلوص بالا به دست می آید.
انتقال ماده مورد نظر از مایع حلال اولیه (Feed Solution+Solvant) به حلال ثانویه (Solvent) در اثر انرژی شیمیایی انجام می گیرد بدین صورت که در پایان مرحله ترکیب دو مایع، تمامی مواد در حالت پایدارتر انرژی (در تراز انرژی پایین تر) قرار می گیرد.
حلال ثانویه که از ماده حل شده غنی شده است را عصاره (Extract) و حلال اولیه را که ماده حل شدنی تهی شده است را رفینیت (Raffinate) می نامند.