رابطه علم و دین از دوران باستان مورد پژوهش بوده است و مورد نظر فیلسوفان، الهیدانان، دانشمندان. دیگران بوده است.
علم تجربی به عقل، تجربه گروی و شواهد علمی اذعان و اعتراف می کند در حالیکه دین شامل وحی، ایمان و امر مقدس است و به تبیین های فلسفی و متافیزیکی که نظر به تحقیق در عالم دارند نیز توجه و اذعان می کند. نه دین و نه علم بی تغییر، بی زمان یا ثابت نیستند چرا که هردوی علم و دین تلاش های فرهنگی و اجتماعی هستند در فرهنگ ها و زبان های گوناگون در طول زمان دچار تغییر شده اند. بیشتر نوآوری های فنی و علمی قبل از انقلاب علمی توسط جوامعی صورت گرفته اند که توسط سنت های دینی سازمان یافته بودند. پیشرو عناصر روش علمی، بی دینان باستان، محققان مسلمان و مسیحی بوده اند. راجر بیکن که اغلب به عنوان کسی ارج نهاده می شود که روش علمی را صورت بندی کرده است، یک برادر روحانی فرانسیسی بود
حوادثی که در اروپا اتفاق افتاد همچون مورد گالیله، که همراه با انقلاب علمی و دوره روشنگری بود محققانی چون ویلیام دراپر را به فرض نظریه تعارض رهنمون کرد که بر اساس آن علم دین به لحاظ روشی، واقعیت و سیاسی در سرتاسر تاریخ با هم در تعارض بوده اند. نظریه تعارض علم و دین باور بسیاری از دانشمندان معاصر همچون ریچارد داوکینز، استیو واینبرگ و کار سگان نیز هست و برخی از خلقت گرایان نیز به نظریه تعارض گرایش دارند. در حالیکه نظریه تعارض در میان عموم مردم مشهور و معروف مانده است در میان بیشتر مورخان علم وجهه خود را از دست داده است.
پذیرش عام واقعیت های علمی ممکن است تحت تأثیر دین باشد. بسیاری در ایالات متحده ایده تکامل را از طریق انتخاب طبیعی رد کرده اند خاصه زمانی که انسان را مد نظر قرار می دهیم. با این وجود آکادمی ملی علوم آمریکا می نویسد که"قرینه و شاهد تکامل می تواند کاملاً یا ایمان دینی سازگار افتد دیدگاهی رسمی که بیشتر نمایندگان دینی به حمایت از آن برخاسته اند.
علم تجربی به عقل، تجربه گروی و شواهد علمی اذعان و اعتراف می کند در حالیکه دین شامل وحی، ایمان و امر مقدس است و به تبیین های فلسفی و متافیزیکی که نظر به تحقیق در عالم دارند نیز توجه و اذعان می کند. نه دین و نه علم بی تغییر، بی زمان یا ثابت نیستند چرا که هردوی علم و دین تلاش های فرهنگی و اجتماعی هستند در فرهنگ ها و زبان های گوناگون در طول زمان دچار تغییر شده اند. بیشتر نوآوری های فنی و علمی قبل از انقلاب علمی توسط جوامعی صورت گرفته اند که توسط سنت های دینی سازمان یافته بودند. پیشرو عناصر روش علمی، بی دینان باستان، محققان مسلمان و مسیحی بوده اند. راجر بیکن که اغلب به عنوان کسی ارج نهاده می شود که روش علمی را صورت بندی کرده است، یک برادر روحانی فرانسیسی بود
حوادثی که در اروپا اتفاق افتاد همچون مورد گالیله، که همراه با انقلاب علمی و دوره روشنگری بود محققانی چون ویلیام دراپر را به فرض نظریه تعارض رهنمون کرد که بر اساس آن علم دین به لحاظ روشی، واقعیت و سیاسی در سرتاسر تاریخ با هم در تعارض بوده اند. نظریه تعارض علم و دین باور بسیاری از دانشمندان معاصر همچون ریچارد داوکینز، استیو واینبرگ و کار سگان نیز هست و برخی از خلقت گرایان نیز به نظریه تعارض گرایش دارند. در حالیکه نظریه تعارض در میان عموم مردم مشهور و معروف مانده است در میان بیشتر مورخان علم وجهه خود را از دست داده است.
پذیرش عام واقعیت های علمی ممکن است تحت تأثیر دین باشد. بسیاری در ایالات متحده ایده تکامل را از طریق انتخاب طبیعی رد کرده اند خاصه زمانی که انسان را مد نظر قرار می دهیم. با این وجود آکادمی ملی علوم آمریکا می نویسد که"قرینه و شاهد تکامل می تواند کاملاً یا ایمان دینی سازگار افتد دیدگاهی رسمی که بیشتر نمایندگان دینی به حمایت از آن برخاسته اند.
wiki: رابطه علم و دین