[ویکی فقه] ذلت بنی اسرائیل (قرآن). قرآن کریم در آیاتی سخن از ذلت بنی اسرائیل و عواملی که سبب ساز این ذلت بود را به میان آورده که در ذیل به آن می پردازیم.
قرآن کریم می فرماید، خواری و ذلت در دنیا، کیفر خونریزان و آواره سازان بنی اسرائیل بوده است: «واذ اخذنا میثـق بنی اسرءیل... • ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم... فما جزاء من یفعل ذلک منکم الا خزی فی الحیوة الدنیا...» و (به یاد آورید) زمانی را که از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم... • اما این شما هستید که یکدیگر را به قتل می رسانید، و جمعی از خودتان را از سرزمینشان بیرون می کنید ... برای کسی که این عمل (تبعیض در میان احکام و قوانین خدا) را انجام دهد جز رسوائی در این جهان... چیز دیگری نخواهد بود... .
زندگی در نظام فرعونی
زندگی بنی اسرائیل در نظام فرعونی همراه با ذلت و مشقتهای فراوان بوده است: «ولقد نجینا بنی اسرءیل من العذاب المهین• من فرعون انه کان عالیا من المسرفین» ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلت بار نجات بخشیدیم• از فرعون، که مردی متکبر و از اسرافکاران بود. در آیات گذشته سخن از غرق و هلاکت فرعونیان و نابودی قدرت و شوکت آنها و انتقال آن به دیگران بود، آیات مورد بحث از نقطه مقابل آن سخن یعنی از نجات و رهائی بنی اسرائیل چنین سخن می گوید: ما بنی اسرائیل را از عذاب خوارکننده رهائی بخشیدیم، از شکنجه های سخت و طاقت فرسای جسمی و روحی که تا اعماق جان آنها نفوذ می کرد، از سر بریدن نوزادان پسر، و زنده نگه داشتن دختران برای خدمتکاری و هوسرانی، از بیگاری و کارهای بسیار سنگین و مانند آن، و چه دردناک است سرنوشت قوم و ملتی که در چنگال چنین دشمن خونخوار و دیو سیرتی گرفتار شوند.آری خداوند این قوم مظلوم را در پرتو قیام الهی موسی بن عمران علیهماالسلام از چنگال این ظالمان سفاک تاریخ رهائی بخشید، لذا به دنبال آن می افزاید: از چنگال فرعون، چرا که او مردی متکبر و از اسرافکاران و متجاوزان بود! منظور از عالی در اینجا علو مقام نیست، بلکه اشاره به برتری جوئی او و علو در اسراف و تجاوز است.
← معنای مسرف
قرآن می فرماید، ذلت بنی اسرائیل، فرجام حتمی آنان است: «واذ استسقی موسی لقومه... • ... وضربت علیهم الذلة...» و (بخاطر بیاور) زمانی را که موسی برای قوم خویش طلب آب کرد... • ... خداوند (مهر) ذلت و نیاز بر پیشانی آنها زد... . باز در این آیه خداوند به یکی دیگر از نعمتهای مهمی که به بنی اسرائیل ارزانی داشت اشاره کرده می گوید: به خاطر بیاورید هنگامی که موسی در آن بیابان خشک و سوزان که بنی اسرائیل از جهت آب سخت در مضیقه قرار داشتند، از خداوند خود برای قومش تقاضای آب کرد. و خدا این تقاضا را قبول فرمود، چنانکه قرآن می گوید: ما به او دستور دادیم که عصای خود را بر آن سنگ مخصوص بزن! ناگهان آب از آن جوشیدن گرفت و دوازده چشمه آب (درست به تعداد قبائل بنی اسرائیل) از آن با سرعت و شدت جاری شد، هر یک از این چشمه ها به سوی طایفه ای سرازیر گردید، به گونه ای که اسباط و قبائل بنی اسرائیل هر کدام بخوبی چشمه خود را می شناختند.در اینکه این سنگ چگونه سنگی بوده، و موسی چگونه با عصا بر آن می زده، و جریان آب از آن به چه صورت تحقق می یافته، سخن بسیار گفته اند، آنچه قرآن دراین باره می گوید بیش از این نیست که موسی عصای خود را بر سنگ زد، و دوازده چشمه آب از آن جاری گردید.
بند اسارت
...
قرآن کریم می فرماید، خواری و ذلت در دنیا، کیفر خونریزان و آواره سازان بنی اسرائیل بوده است: «واذ اخذنا میثـق بنی اسرءیل... • ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم... فما جزاء من یفعل ذلک منکم الا خزی فی الحیوة الدنیا...» و (به یاد آورید) زمانی را که از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم... • اما این شما هستید که یکدیگر را به قتل می رسانید، و جمعی از خودتان را از سرزمینشان بیرون می کنید ... برای کسی که این عمل (تبعیض در میان احکام و قوانین خدا) را انجام دهد جز رسوائی در این جهان... چیز دیگری نخواهد بود... .
زندگی در نظام فرعونی
زندگی بنی اسرائیل در نظام فرعونی همراه با ذلت و مشقتهای فراوان بوده است: «ولقد نجینا بنی اسرءیل من العذاب المهین• من فرعون انه کان عالیا من المسرفین» ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلت بار نجات بخشیدیم• از فرعون، که مردی متکبر و از اسرافکاران بود. در آیات گذشته سخن از غرق و هلاکت فرعونیان و نابودی قدرت و شوکت آنها و انتقال آن به دیگران بود، آیات مورد بحث از نقطه مقابل آن سخن یعنی از نجات و رهائی بنی اسرائیل چنین سخن می گوید: ما بنی اسرائیل را از عذاب خوارکننده رهائی بخشیدیم، از شکنجه های سخت و طاقت فرسای جسمی و روحی که تا اعماق جان آنها نفوذ می کرد، از سر بریدن نوزادان پسر، و زنده نگه داشتن دختران برای خدمتکاری و هوسرانی، از بیگاری و کارهای بسیار سنگین و مانند آن، و چه دردناک است سرنوشت قوم و ملتی که در چنگال چنین دشمن خونخوار و دیو سیرتی گرفتار شوند.آری خداوند این قوم مظلوم را در پرتو قیام الهی موسی بن عمران علیهماالسلام از چنگال این ظالمان سفاک تاریخ رهائی بخشید، لذا به دنبال آن می افزاید: از چنگال فرعون، چرا که او مردی متکبر و از اسرافکاران و متجاوزان بود! منظور از عالی در اینجا علو مقام نیست، بلکه اشاره به برتری جوئی او و علو در اسراف و تجاوز است.
← معنای مسرف
قرآن می فرماید، ذلت بنی اسرائیل، فرجام حتمی آنان است: «واذ استسقی موسی لقومه... • ... وضربت علیهم الذلة...» و (بخاطر بیاور) زمانی را که موسی برای قوم خویش طلب آب کرد... • ... خداوند (مهر) ذلت و نیاز بر پیشانی آنها زد... . باز در این آیه خداوند به یکی دیگر از نعمتهای مهمی که به بنی اسرائیل ارزانی داشت اشاره کرده می گوید: به خاطر بیاورید هنگامی که موسی در آن بیابان خشک و سوزان که بنی اسرائیل از جهت آب سخت در مضیقه قرار داشتند، از خداوند خود برای قومش تقاضای آب کرد. و خدا این تقاضا را قبول فرمود، چنانکه قرآن می گوید: ما به او دستور دادیم که عصای خود را بر آن سنگ مخصوص بزن! ناگهان آب از آن جوشیدن گرفت و دوازده چشمه آب (درست به تعداد قبائل بنی اسرائیل) از آن با سرعت و شدت جاری شد، هر یک از این چشمه ها به سوی طایفه ای سرازیر گردید، به گونه ای که اسباط و قبائل بنی اسرائیل هر کدام بخوبی چشمه خود را می شناختند.در اینکه این سنگ چگونه سنگی بوده، و موسی چگونه با عصا بر آن می زده، و جریان آب از آن به چه صورت تحقق می یافته، سخن بسیار گفته اند، آنچه قرآن دراین باره می گوید بیش از این نیست که موسی عصای خود را بر سنگ زد، و دوازده چشمه آب از آن جاری گردید.
بند اسارت
...
wikifeqh: ذلت_بنی_اسرائیل_(قرآن)