[ویکی اهل البیت] ذوالرحمة. این وصف در قرآن سه بار وارد شده و در هر سه مورد وصف خدا قرار گرفته است:
1. (وَ رَبّکَ الغَفُور ذُو الرَّحْمَة). (سوره کهف/58)
«پروردگار تو آمرزنده رحیم است».
2. (ورَبّکَ الغَنیُّ ذُو الرّحْمَةِ...).(انعام/133)
«پروردگار تو بی نیاز و رحیم است».
3. (فإِنْ کَذَّبُوکَ فَقُلْ رَبّکُمْ ذُو رَحْمَة واسِعَة).(انعام/147)
1. (وَ رَبّکَ الغَفُور ذُو الرَّحْمَة). (سوره کهف/58)
«پروردگار تو آمرزنده رحیم است».
2. (ورَبّکَ الغَنیُّ ذُو الرّحْمَةِ...).(انعام/133)
«پروردگار تو بی نیاز و رحیم است».
3. (فإِنْ کَذَّبُوکَ فَقُلْ رَبّکُمْ ذُو رَحْمَة واسِعَة).(انعام/147)
wikiahlb: توبه باز است، راه برای انابه باز است تا به حُسن عاقبت بار یابند «وَرَبُّکَ الْغَفُورُ» یک، «ذُو الرَّحْمَةِ» دو، چون این چنین است «لَوْ یُؤَاخِذُهُم» اگر می خواست فعلاً اینها را مؤاخذه کند در اثر اینکه اینها اظلم اند از اینکه اعراض کردند، از اینکه «نَسِیَ مَا قَدَّمَتْ یَدَاهُ» همه ی علل و عوامل کیفر کردن اینها فراهم است ولی چون خدای سبحان غفور است و ذوالرحمه به اینها مهلت می دهد عذاب می کند لکن تأخیر می اندازد که راه برای توبه ی اینها باز باشد «وَرَبُّکَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ لَوْ یُؤَاخِذُهُم» بالفعل «بِمَا کَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذَابَ» تأخیر نمی انداخت فوراً اینها را عذاب می کرد «بَل لَهُم مَوْعِدٌ» نه اینکه خدا برای اینها موعدی مقرّر کرده که فرمود: «بَل لَهُم مَوْعِدٌ» این چنین نیست الآن دارد داوری می کند این نکته را عنایت کنید که در المیزان آمده یک وقت است خدا سرشت و سرنوشت گذشته را تشریح می کند می فرماید خدا این چنین کرد، خدا این چنین قرار داد، خدا این چنین جعل کرد، خدا این چنین اراده می کند اینها از سنّت الهی حکم می کند یک وقت سخن از «جعل» و امثال ذلک نیست حرف نهایی را الآن دارد می زند این معلوم می شود که در کرسی قضا قرار گرفته فرمود: «بَل لَهُم مَوْعِدٌ» یعنی الآن ایجاد کردیم این مسئله را اینها یک قرار مشخّص دارند یک روز معیّنی دارند یعنی الآن من این چنین حکم می کنم چون عذاب قیامت که خب حسابش مشخص است که مربوط به آینده است اما عذاب دنیا هر لحظه است دیگر ممکن است ذات اقدس الهی در همین لحظه تعذیبشان کند در برابر اینکه عذاب اینها تعجیل نیست بلکه مؤجّل است یعنی اَجل دار و مدّت دار است این را به عنوان سرنوشت یا سرشت یا قضایای گذشته ذکر نکرد نفرمود «جعل الله لهم أجلا» بلکه فرمود: «بَل لَهُم مَوْعِدٌ» یعنی الآن که دارد پرونده را تنظیم می کند فرمود الآن عجله ای نیست ما برای اینها یک موعد مشخص اینها را خواهیم گرفت این الآن در کرسی قضاست بنابراین نسبت به مسئله قیامت «جَعَل» است خب الآن که بهشت و جهنّمی مستقر نیست نسبت به عذاب دنیا که هر لحظه ممکن است خود ذات اقدس الهی الآن که در مقام قضا و داوری است فرمود فعلاً ما اینها را نمی گیریم این حکم است مثل اینکه قاضی یک وقت است که قاضی برابر قانون می گوید این شخص بعد از دو ماه باید به زندان برود این از قانون خبر می دهد یک وقت است نه، قاضی آنجایی که به وسیله ی علمِ او جرم ثابت شد آنجا که دست قاضی باز است می تواند تخفیف بدهد می تواند عذاب را بالفعل صادر کند می گوید این دو ماه بعد بیاید این دو ماه بعد بیاید را قانون نگفته قانون دستِ قاضی را باز گذاشته پس دو گونه دو ماه بعد بیاید ما داریم یک وقت است که قاضی برابر قانون می گوید این بعد از دو ماه باید به زندان برود چون در قانون نوشته یک وقت است نه، در قانون دست قاضی را باز گذاشته چه عذاب نقد، چه عذاب مؤخّر ولی قاضی هم اکنون حکم می کند که این بعد از دو ماه باید بیاید این فرق بین «جعل لهم موعدا» با «بَل لَهُم مَوْعِدٌ» است که این «بَل لَهُم مَوْعِدٌ» از سرشت و سرنوشت و قانون قبلی خبر نمی دهد از حکم فعلی سخن می گوید، خب. «بَل لَهُم مَوْعِدٌ» که «لَّن یَجِدُوا مِن دُونِهِ مَوْئِلاً» «لَنْ» را همان طوری که مستحضرید برای نفی ابد نیست نفی تأکید است چون در چند جای قرآن این «لن» مُغیّا شده است به غایتی «فَلَنْ أَبْرَحَ الْأَرْضَ حَتَّی یَأْذَنَ لِی أَبِی»
wikiahlb: ذوالرحمة