خاندان اسفندیاری از خاندان های معروف ایران در دوره قاجار و پهلوی است که به شاهان پادوسبانی نسب می رساند. علی اسفندیاری (نیما یوشیج) و محتشم السلطنه از مشهورترین اعضای این خاندان هستند. شاخه های این خاندان در عصر قاجار و پهلوی در مازندران، تهران و کرمان ساکن بودند و وزرا، نمایندگان مجلس و حاکمان ایالات متعددی از میان افراد این خانواده انتخاب شدند.
wiki: رویان حکمرانی داشتند. در تاریخ شروین آمده است که از این سلسله در عهد طهماسب اول سه نفر که پسرعموی هم بودند، در سه نقطه از منطقه رویان حکمرانی می کردند. ملک عبدالعزیز در نور، ملک محمد در کجور و ملک بهمن در لاریجان. به نوشته نوری اسفندیاری، ملک عزیز صاحب پسری بود به نامکیا جمال الدین و از کیا جمال الدین نیز چهار پسر برجای ماند به نام های کیا اسفندیار، کیا داوود، کیا جمشید و کیا کریم. کیا داوود در یوش درگذشت و در همان جا در بنایی که آرامگاه کیا داوود نامیده می شود دفن شد. کیا جمشید جد اعلای «خاندان معرفت» است و کیا اسفندیار جد اعلای اسفندیاری ها. از اعقاب کیا اسفندیار اطلاعات چندانی در دست نیست، تا رستم خان، پشت پنجم او که شاخه های مختلف خانواده اسفندیاری از او منشعب می شود. از رستم خان دو پسر شناخته است، به نام های محمدرضا خان نوری و حاجی علیرضا خان نوری. به گفته نوری اسفندیاری محمدرضا خان در اواخر قرن دوازدهم قمری می زیسته است و حکمران رستمدار بوده است. محمدرضا خان از حکمرانان قدرتمند زمان خود بود و با آقامحمدخان قاجار جنگ های طولانی کرد، با این حال از نام او در کتاب های آن زمان نشانی وجود ندارد که به گفته اسفندیاری از آن روست که بعدها نواده اش وکیل الملک اول که در دربار قاجار صاحب مقام و منصب بود، برای اینکه گذشته خانواده خود را در مخالفت با بنیان گذار آن سلسله مخفی کند، از محمدتقی سپهر، مورخ معروف آن عصر، تقاضا کرد بخشی را که در ناسخ التواریخ به شرح این جنگ ها اختصاص داده بود، از کتاب حذف کند. حاجی علیرضا خان، پسر دیگر رستم خان، صاحب چهار پسر به نام های رستم خان نوری، محمدربیع خان، حاجی میرزا رفیع نوری (متوفی به ۱۲۵۰ قمری) و میرزا عبدالله تبریزی بوده است. حاجی میرزا رفیع نوری در سال ۱۲۲۱ قمری، مقارن سال اول سلطنت فتحعلی شاه، از اصفهان به هندوستان رفت. او مؤلف سفرنامه ای به نام «تحفه خاقانیه» است که شرح مسافرت ده ساله او در هندوستان است و به پیشگاه فتحعلی شاه قاجار تقدیم شده است. او در مقدمه این سفرنامه خود را «حاجی میرزا رفیع نوری فرزند حاجی علیرضا خان نوری ابن رستم خان ابن حاجی محمد صالح نوری» معرفی می کند. پسر دیگر حاجی علیرضا خان، رستم خان نوری است که محمدهاشم آصف نام او را در رستم التواریخ آورده است. پسر سوم حاج علیرضا، میرزا عبدالله تبریزی است که در تبریز منشی مخصوص عباس میرزا نایب السلطنه بود. از محمدربیع خان می دانیم که در خراسان بوده است و دخترش گوهرشاد خانم در سال ۱۲۴۳ قمری با دوستمحمدخان تیموری ازدواج کرده است. امیرعلیمردان خان نصرت الملک حاصل این ازدواج است که او نیز پدر محمدابراهیم امیرتیمور کلالی است. پسر محمدرضاخان فتحعلی خان نوری، معروف به «کوه نور» و قوریساول باشی (رئیس تشریفات) عباس میرزا و بعدها وزیر بهمن میرزا در زمان حکومت او بر اردبیل بود. فتحعلی خان و عبدالله خان نیای دو شاخه معروف خاندان اسفندیاری هستند.
فتحعلی خان با بانو بیگه خانم که در دهکده یوش پلی ساخته است، ازدواج کرد و صاحب دو پسر به نام های محمدمهدی خان و محمداسماعیل خان بود.
محمداسماعیل خان نوری (بعدها ملقب به وکیل الملک) از آغاز جوانی وارد خدمت درباری شد و خدمات بسیاری به سلاطین این دودمان کرد، با این حال در سال ۱۲۶۱ قمری به دستور محمدشاه قاجار مأمور به توقف در کرمان شد که نوعی تبعید بود. در این زمان املاکی از خالصجات به تیول گرفت و به آباد کردن آن همت گماشت. او از سال ۱۲۷۵ قمری که کیومرث میرزا عمیدالدوله به حکومت کرمان مأمور شد، به وزارت شاهزاده برقرار شد و هم در این سال لقب «وکیل الملک» گرفت که در خاندان او ماندگار شد. کیومرث میرزا به دلیل سن کم، تنها حکومت اسمی داشت و امور حکومتی زیرنظر محمداسماعیل خان اداره می شد. پس از عزل کیومرث میرزا در سال ۱۲۷۷ قمری، وکیل الملک از جانب ناصرالدین شاه به حکومت کرمان رسید و پس از آن تا ۱۶ جمادی الاخر ۱۲۸۴ که درگذشت، حکمرانی کرمان داشت. وکیل الملک در کرمان به عمران و آبادی پرداخت و ساختمان های بسیاری بنیان گذاشت. به دستور او چندین قنات در کرمان حفر شد تا موجبات رونق کشاورزی را فراهم آورد. او همواره به نواحی مختلفی که در محدوده حکومت او قرار داشتند سرکشی می نمود و در طول این سفرها به شکایات مردم رسیدگی می کرد و به ساختن بناهای عمومی مورد نیاز هرمنطقه فرمان می داد. همچنین جنگ های طولانی مدت او در بلوچستان تا حدی ثبات و آرامش را به آن سرزمین برگرداند. مجموعه وکیل در بازار کرمان از بناهای وکیل الملک است که شامل بازار، کاروانسرا و حمام زنانه و مردانه می شود. وکیل الملک صاحب چهار پسر به نام های مرتضی قلی خان، حاجی محمدخان و محمدشفیع خان و ولی خان بود. دختر او با حاجی میرزا علی وکیل دیوان خانه، کدخدای کوی سرخاب تبریز ازدواج کرد. پسر اول و جانشین محمداسماعیل خان، مرتضی قلی خان وکیل الملک است. پدرش او را برای تحصیل به روسیه فرستاد که در سال ۱۲۸۶ ملقب به وکیل الملک شد و به جای حسین خان شهاب الملک به حکومت کرمان رسید. وکیل الملک دوم، بسیاری از اقدامات عمرانی پدرش را به پایان رساند. از بناهای او باغ نظر است که داخل ارگ حکومتی کرمان قرار داشت. او در سال ۱۲۹۵ قمری از حکومت کرمان استعفا داد و فیروز میرزا فرمانفرما به جای او به حکومت منصوب شد. حاجی محمدخان، پسر دوم محمداسماعیل خان نیز به دستور پدرش برای تحصیلات به اروپا رفت و بعد از بازگشت در کرمان به سر می برد. پسر سوم محمدشفیع خان برای تحصیل علوم دینی به اصفهان رفت و در همان جا در سن جوانی درگذشت. پسر چهارم ولی خان (۱۲۷۰–۱۳۵۲ قمری) ابتدا ملقب به امیرشوکت و سپس محتشم الملک بود. او ابتدا ضابط بلوک کرمان و سپس رئیس نظمیه کرمان و مدت ها حکمران بلوچستان بود.
فتحعلی خان با بانو بیگه خانم که در دهکده یوش پلی ساخته است، ازدواج کرد و صاحب دو پسر به نام های محمدمهدی خان و محمداسماعیل خان بود.
محمداسماعیل خان نوری (بعدها ملقب به وکیل الملک) از آغاز جوانی وارد خدمت درباری شد و خدمات بسیاری به سلاطین این دودمان کرد، با این حال در سال ۱۲۶۱ قمری به دستور محمدشاه قاجار مأمور به توقف در کرمان شد که نوعی تبعید بود. در این زمان املاکی از خالصجات به تیول گرفت و به آباد کردن آن همت گماشت. او از سال ۱۲۷۵ قمری که کیومرث میرزا عمیدالدوله به حکومت کرمان مأمور شد، به وزارت شاهزاده برقرار شد و هم در این سال لقب «وکیل الملک» گرفت که در خاندان او ماندگار شد. کیومرث میرزا به دلیل سن کم، تنها حکومت اسمی داشت و امور حکومتی زیرنظر محمداسماعیل خان اداره می شد. پس از عزل کیومرث میرزا در سال ۱۲۷۷ قمری، وکیل الملک از جانب ناصرالدین شاه به حکومت کرمان رسید و پس از آن تا ۱۶ جمادی الاخر ۱۲۸۴ که درگذشت، حکمرانی کرمان داشت. وکیل الملک در کرمان به عمران و آبادی پرداخت و ساختمان های بسیاری بنیان گذاشت. به دستور او چندین قنات در کرمان حفر شد تا موجبات رونق کشاورزی را فراهم آورد. او همواره به نواحی مختلفی که در محدوده حکومت او قرار داشتند سرکشی می نمود و در طول این سفرها به شکایات مردم رسیدگی می کرد و به ساختن بناهای عمومی مورد نیاز هرمنطقه فرمان می داد. همچنین جنگ های طولانی مدت او در بلوچستان تا حدی ثبات و آرامش را به آن سرزمین برگرداند. مجموعه وکیل در بازار کرمان از بناهای وکیل الملک است که شامل بازار، کاروانسرا و حمام زنانه و مردانه می شود. وکیل الملک صاحب چهار پسر به نام های مرتضی قلی خان، حاجی محمدخان و محمدشفیع خان و ولی خان بود. دختر او با حاجی میرزا علی وکیل دیوان خانه، کدخدای کوی سرخاب تبریز ازدواج کرد. پسر اول و جانشین محمداسماعیل خان، مرتضی قلی خان وکیل الملک است. پدرش او را برای تحصیل به روسیه فرستاد که در سال ۱۲۸۶ ملقب به وکیل الملک شد و به جای حسین خان شهاب الملک به حکومت کرمان رسید. وکیل الملک دوم، بسیاری از اقدامات عمرانی پدرش را به پایان رساند. از بناهای او باغ نظر است که داخل ارگ حکومتی کرمان قرار داشت. او در سال ۱۲۹۵ قمری از حکومت کرمان استعفا داد و فیروز میرزا فرمانفرما به جای او به حکومت منصوب شد. حاجی محمدخان، پسر دوم محمداسماعیل خان نیز به دستور پدرش برای تحصیلات به اروپا رفت و بعد از بازگشت در کرمان به سر می برد. پسر سوم محمدشفیع خان برای تحصیل علوم دینی به اصفهان رفت و در همان جا در سن جوانی درگذشت. پسر چهارم ولی خان (۱۲۷۰–۱۳۵۲ قمری) ابتدا ملقب به امیرشوکت و سپس محتشم الملک بود. او ابتدا ضابط بلوک کرمان و سپس رئیس نظمیه کرمان و مدت ها حکمران بلوچستان بود.
wiki: خاندان اسفندیاری (نور)