[ویکی شیعه] راحة الارواح (کتاب). راحَةُ الأرْواح یا راحَةُ الارْواح و مونِسُ الاَشْباح کتابی فارسی در شرح زندگانی، فضائل و معجزات ائمه اطهار (ع)، اثرحسن بن حسین شیعی سبزواری عالم شیعی قرن هشتم قمری. سبزواری این کتاب را با نثری روان در شرح حکایات و لطایفی از زندگانی چهارده معصوم (ع) نگاشته است. راحة الارواح در بین کتاب های پس از خود شهرت چندانی نداشته و نویسندگان بعدی از آن نقل نکرده اند.
ابو سعید (ابوعلی) حسن بن حسین واعظ بیهقی که در آثارش از خود با عنوان حسن شیعی سبزواری یاد می کند، عالم، متکلم و فقیه و واعظ قرن هشتم و معاصر شهید اول است. او در زمان حکومت سربداران می زیسته و کتاب راحة الارواح را به درخواست خواجه یحیی کرابی (م ۷۵۹) حاکم سربداری نوشته و تقدیم او کرده است. از تولد و مرگ او اطلاع دقیقی در دست نیست اما تاریخ تالیف این کتاب را سال ۷۵۷ هجری دانسته اند.
ابو سعید (ابوعلی) حسن بن حسین واعظ بیهقی که در آثارش از خود با عنوان حسن شیعی سبزواری یاد می کند، عالم، متکلم و فقیه و واعظ قرن هشتم و معاصر شهید اول است. او در زمان حکومت سربداران می زیسته و کتاب راحة الارواح را به درخواست خواجه یحیی کرابی (م ۷۵۹) حاکم سربداری نوشته و تقدیم او کرده است. از تولد و مرگ او اطلاع دقیقی در دست نیست اما تاریخ تالیف این کتاب را سال ۷۵۷ هجری دانسته اند.
wikishia: خلافت پس از آن حضرت و ابواب بعدی درباره یک یک معصومان از حضرت زهرا (س) تا امام زمان(ع) است. هر باب نیز از چندین فصل تشکیل شده و مؤلف به صورت کلیشه ای به عناوین زیر می پردازد: ولادت، فرزندان، فضائل، معجزات و وفات. این عناوین در همه ابواب، جز یکی دو مورد تکرار شده است. هرچند کتاب فارسی است، مؤلف از روایات و متون عربی بهره فراوان گرفته است.
مؤلف به منابع خود تصریح نکرده و سلسله کامل راویان را حذف کرده است؛ فقط راوی اصلی و در مواردی هم چند نفر را نام برده و در غالب موارد به عبارت «روایت است» اکتفا می کند. مصحح کتاب در پاورقی به منابع مشابهی که روایات متن را ذکر کرده اند، اشاره می کند.
کتاب راحة الأرواح چندان شهرت نداشته که مؤلفان بعدی از او نقل کنند. این کتاب در سال 757 نوشته شده و علت نگارش آن، درخواست خواجه کرّابی (م759)، یکی از حاکمان و سلاطین دولت سربداران برای شرح موالید و وفیات پیامبر(ص) و ائمه (ع) و معجزات آنان بوده و مؤلف در مقدمه از وی به عظمت یاد کرده است.
مؤلف به منابع خود تصریح نکرده و سلسله کامل راویان را حذف کرده است؛ فقط راوی اصلی و در مواردی هم چند نفر را نام برده و در غالب موارد به عبارت «روایت است» اکتفا می کند. مصحح کتاب در پاورقی به منابع مشابهی که روایات متن را ذکر کرده اند، اشاره می کند.
کتاب راحة الأرواح چندان شهرت نداشته که مؤلفان بعدی از او نقل کنند. این کتاب در سال 757 نوشته شده و علت نگارش آن، درخواست خواجه کرّابی (م759)، یکی از حاکمان و سلاطین دولت سربداران برای شرح موالید و وفیات پیامبر(ص) و ائمه (ع) و معجزات آنان بوده و مؤلف در مقدمه از وی به عظمت یاد کرده است.
wikinoor: راحة_الأرواح
[ویکی شیعه] راحه الارواح (کتاب). راحَةُ الأرْواح یا راحَةُ الارْواح و مونِسُ الاَشْباح کتابی فارسی در شرح زندگانی، فضائل و معجزات ائمه اطهار (ع)، اثرحسن بن حسین شیعی سبزواری عالم شیعی قرن هشتم قمری. سبزواری این کتاب را با نثری روان در شرح حکایات و لطایفی از زندگانی چهارده معصوم (ع) نگاشته است. راحة الارواح در بین کتاب های پس از خود شهرت چندانی نداشته و نویسندگان بعدی از آن نقل نکرده اند.
ابو سعید (ابوعلی) حسن بن حسین واعظ بیهقی که در آثارش از خود با عنوان حسن شیعی سبزواری یاد می کند، عالم، متکلم و فقیه و واعظ قرن هشتم و معاصر شهید اول است. او در زمان حکومت سربداران می زیسته و کتاب راحة الارواح را به درخواست خواجه یحیی کرابی (م ۷۵۹) حاکم سربداری نوشته و تقدیم او کرده است. از تولد و مرگ او اطلاع دقیقی در دست نیست اما تاریخ تالیف این کتاب را سال ۷۵۷ هجری دانسته اند.
سال تألیف کتاب، ۷۵۳ یا ۷۵۷ق بوده و مطالب آن مشتمل بر شرح ولادت، معجزات و وفات پیامبر اسلام و امامان شیعه است. با آنکه در عنوان کتاب سخن از ائمه اطهار آمده اما مؤلف در مقدمه خود نام کتابش را «راحة الارواح و مونس الاشباح» نهاده است؛ به این معنا که جان های مؤمن با خواندن آن آسایش می پذیرد. بنابراین کتاب اختصاص به زندگی ائمه ندارد. سبزواری در این کتاب هیچ نامی از منابع خود به میان نمی آورد و این چنین استنباط می شود که مخاطبان او اهل علم نبوده اند.
ابو سعید (ابوعلی) حسن بن حسین واعظ بیهقی که در آثارش از خود با عنوان حسن شیعی سبزواری یاد می کند، عالم، متکلم و فقیه و واعظ قرن هشتم و معاصر شهید اول است. او در زمان حکومت سربداران می زیسته و کتاب راحة الارواح را به درخواست خواجه یحیی کرابی (م ۷۵۹) حاکم سربداری نوشته و تقدیم او کرده است. از تولد و مرگ او اطلاع دقیقی در دست نیست اما تاریخ تالیف این کتاب را سال ۷۵۷ هجری دانسته اند.
سال تألیف کتاب، ۷۵۳ یا ۷۵۷ق بوده و مطالب آن مشتمل بر شرح ولادت، معجزات و وفات پیامبر اسلام و امامان شیعه است. با آنکه در عنوان کتاب سخن از ائمه اطهار آمده اما مؤلف در مقدمه خود نام کتابش را «راحة الارواح و مونس الاشباح» نهاده است؛ به این معنا که جان های مؤمن با خواندن آن آسایش می پذیرد. بنابراین کتاب اختصاص به زندگی ائمه ندارد. سبزواری در این کتاب هیچ نامی از منابع خود به میان نمی آورد و این چنین استنباط می شود که مخاطبان او اهل علم نبوده اند.
wikishia: راحة_الارواح_(کتاب)