جام جهانی فوتبال ۱۹۳۴ مسابقاتی است که در سال ۱۹۳۴ به میزبانی ایتالیا برگزار شد. ۱۶ تیم در این مسابقات شرکت داشتند. این دوره دومین دورهٔ جام جهانی فوتبال بود.نبو
این دوره آغشته ترین جام به سیاست لقب گرفت. اروگوئه در اعتراض به رژیم فاشیستی ایتالیا در این دوره شرکت نکرد و برزیل و آرژانتین بهترین بازیکنان خود را به دلیل ترس از آسیب دیدگی در خانه نگاه داشتند. تیم ایتالیا علی رغم استفاده از چهار بازیکن بومی آرژانتینی به نام های ارسی، مونتی، فراری و گوایتا باز هم بهترین تیم جام نبود. اما در میان مردم در محیطی فاشیستی به خاطر تبلیغ برای موسولینی با کمک داوران به قهرمانی دست یافت. این تیم با یک سیستم فرادفاعی در این جام بازی می کرد. به گونه ای که در همهٔ دیدارهای برگزار شده تنها ۳ گل دریافت داشت اما شانس به ایتالیا تا دیدار پایانی لبخند زد. در یک چهارم پایانی دیدار نخست ایتالیا و اسپانیا مساوی به پایان رسید که درخشش زامورا دروازه بان اسپانیا سدی در برابر مهاجمان میزبان بود اما در بازی دوباره که به زد و خورد گرایید، هفت بازیکن دو تیم وادار به تعویض شدند و ایتالیا با خوش شانسی از معدود حمله های خود سود برد و به پیروزی رسید. در فینال گل یکم بازی توسط چکسلواکی از روی یک ضربهٔ کرنر زده شد اما تماشاچیان دو آتشهٔ ایتالیا پیش از مداخلهٔ پلیس به زمین ریختند و بازیکن چک را با تور سیمی بستند. هشت دقیقه بعد گل تساوی ایتالیا به گونه ای شگفت آور و شانسی وارد دروازهٔ چکسلواکی شد. تیم ایتالیا در این دیدار به شدت از سوی داور پشتیبانی می شد. گل پیروزی این تیم در برابر چکسلواکی در فینال جام جهانی به طور غیرقانونی در دقیقهٔ ۹۶ زده شد. بدین گونه در بیرون از ایتالیا، قهرمانی این تیم به طنز از ناتوانی داوری و آوانتاژ زمین نام برده شد. همهٔ تیم های شرکت کننده از قارهٔ آمریکا در یک هشتم پایانی شکست خورده و کنار رفتند. ۵۵۰۰۰ تماشاگر از بازی پایانی جام دیدن کردند.
در دومین دورهٔ جام جهانی تیم های قاره های آمریکای جنوبی، آمریکای شمالی و اروپا شرکت کردند. برای نخستین بار تیمی از آفریقا نیز در این جام حضور یافت.
آفریقا
این دوره آغشته ترین جام به سیاست لقب گرفت. اروگوئه در اعتراض به رژیم فاشیستی ایتالیا در این دوره شرکت نکرد و برزیل و آرژانتین بهترین بازیکنان خود را به دلیل ترس از آسیب دیدگی در خانه نگاه داشتند. تیم ایتالیا علی رغم استفاده از چهار بازیکن بومی آرژانتینی به نام های ارسی، مونتی، فراری و گوایتا باز هم بهترین تیم جام نبود. اما در میان مردم در محیطی فاشیستی به خاطر تبلیغ برای موسولینی با کمک داوران به قهرمانی دست یافت. این تیم با یک سیستم فرادفاعی در این جام بازی می کرد. به گونه ای که در همهٔ دیدارهای برگزار شده تنها ۳ گل دریافت داشت اما شانس به ایتالیا تا دیدار پایانی لبخند زد. در یک چهارم پایانی دیدار نخست ایتالیا و اسپانیا مساوی به پایان رسید که درخشش زامورا دروازه بان اسپانیا سدی در برابر مهاجمان میزبان بود اما در بازی دوباره که به زد و خورد گرایید، هفت بازیکن دو تیم وادار به تعویض شدند و ایتالیا با خوش شانسی از معدود حمله های خود سود برد و به پیروزی رسید. در فینال گل یکم بازی توسط چکسلواکی از روی یک ضربهٔ کرنر زده شد اما تماشاچیان دو آتشهٔ ایتالیا پیش از مداخلهٔ پلیس به زمین ریختند و بازیکن چک را با تور سیمی بستند. هشت دقیقه بعد گل تساوی ایتالیا به گونه ای شگفت آور و شانسی وارد دروازهٔ چکسلواکی شد. تیم ایتالیا در این دیدار به شدت از سوی داور پشتیبانی می شد. گل پیروزی این تیم در برابر چکسلواکی در فینال جام جهانی به طور غیرقانونی در دقیقهٔ ۹۶ زده شد. بدین گونه در بیرون از ایتالیا، قهرمانی این تیم به طنز از ناتوانی داوری و آوانتاژ زمین نام برده شد. همهٔ تیم های شرکت کننده از قارهٔ آمریکا در یک هشتم پایانی شکست خورده و کنار رفتند. ۵۵۰۰۰ تماشاگر از بازی پایانی جام دیدن کردند.
در دومین دورهٔ جام جهانی تیم های قاره های آمریکای جنوبی، آمریکای شمالی و اروپا شرکت کردند. برای نخستین بار تیمی از آفریقا نیز در این جام حضور یافت.
آفریقا
wiki: جام جهانی فوتبال ۱۹۳۴