داریوش بوربور (انگلیسی: Dariush Borbor، زاده تهران، ۷ اردیبهشت ۱۳۱۳) معمار، شهرساز، طراح، مجسمه ساز، نقاش، پژوهشگر و نویسنده ایرانی است.
۱۳۳۷، جایزه «Architects' Journal Working Drawings» - لندن، انگلستان.
۱۳۳۸، جایزه اول، طرح ایده برای منطقه ای در شهر لیورپول، دانشکده شهرسازی دانشگاه لیورپول، انگلستان.
۱۳۴۴، جایزه اول، طرح پاویلیون ایران (The Persian Pavilion)، لس آنجلس، کالیفرنیا.
۱۳۵۴، جایزه مرکور طلا بین المللی (Gold Mercury International Award) رم، ایتالیا.
۱۳۵۵، جایزه اول مرکز مجموعه تجاری بازار رضا، مشهد.
۱۳۵۶، جایزه مرکز استراحتی - تفریحی شرکت ملی نفت ایران، محمودآباد، کرانه بحر خزر.
۱۳۵۶، جایزه اول نماد شهر مشهد.
۱۳۵۷، عطیه ویژه، جهت طراحی و نظارت در ساخت مجموعه تجاری بازار رضا، مشهد.
۱۳۶۷، جایزه «پنجاه آرشیتکت برجسته جهان» (Fifty Outstanding Achitects of the World) در دومین همایش و نمایشگاه بین الملی آثار معماران برجسته دنیا در بلگراد.
در سال ۱۳۴۳ دفتر مهندسی خود را بنام «مهندسین مشاور بوربور» بنیان گذاری نمود، و از بدو شروع به کار حرفه ای، سبک نوین معماری وی مورد توجه صاحب نظران برجسته بین المللی قرار گرفت: آنتونی کرافت (Anthony Krafft) تحلیلگر معروف معماری سوئیسی از او به عنوان «یکی از پیشگامان معماری مدرن که احتمالاً درراه بوجود آوردن سبک معماری قرن بیستم ایرانی است» نام برد. همچنین میشل راگون (Michel Ragon) نویسنده فرانسوی اثرگذار در هنر و معماری (۱۳۵۲) از او به عنوان «معمار در جستجوی سبک معماری مدرن ایرانی» سخن گفت. در سال ۱۳۵۵، «مؤسسه Sphere Iran» را بمنظور تدوین طرح جامع محیط زیست منسجم کشور ایران تاُسیس نمود، و در سال ۱۳۶۱، به همت و مدیریت وی «پژوهشگاه و کتابخانه مطالعات ایرانشناسی»، بنیان گذاری شد.
اکثراً از بوربور به عنوان فردی پیشکسوت و تأثیرگذار در معماری و شهرسازی مدرن قرن بیستم ایران یاد می کنند، و وی را آغازکننده شهرسازی مدرن ایران می دانند، بسی او را «پدر شهرسازی نوین ایران» می خوانند، و فردی بنیادین در تأسیس و تحول شورای عالی شهرسازی (۱۳۴۵) به حساب می آورند.
داریوش بوربور برنده تعداد زیاد جوایز بین المللی و ملی می باشد، منجمله جایزه بین المللی مرکور طلا (Gold Mercury International Award) از ایتالیا، ۱۳۵۴؛ عطیه ویژه جهت طراحی و نظارت در ساخت مجموعه تجاری بازار رضا در مشهد، ۱۳۵۶؛ و جایزه «پنجاه آرشیتکت برجسته جهان» (Fifty Outstanding Achitects of the World) در دومین همایش و نمایشگاه بین الملی آثار معماران برجسته دنیا در بلگراد، ۱۳۶۷.
۱۳۳۷، جایزه «Architects' Journal Working Drawings» - لندن، انگلستان.
۱۳۳۸، جایزه اول، طرح ایده برای منطقه ای در شهر لیورپول، دانشکده شهرسازی دانشگاه لیورپول، انگلستان.
۱۳۴۴، جایزه اول، طرح پاویلیون ایران (The Persian Pavilion)، لس آنجلس، کالیفرنیا.
۱۳۵۴، جایزه مرکور طلا بین المللی (Gold Mercury International Award) رم، ایتالیا.
۱۳۵۵، جایزه اول مرکز مجموعه تجاری بازار رضا، مشهد.
۱۳۵۶، جایزه مرکز استراحتی - تفریحی شرکت ملی نفت ایران، محمودآباد، کرانه بحر خزر.
۱۳۵۶، جایزه اول نماد شهر مشهد.
۱۳۵۷، عطیه ویژه، جهت طراحی و نظارت در ساخت مجموعه تجاری بازار رضا، مشهد.
۱۳۶۷، جایزه «پنجاه آرشیتکت برجسته جهان» (Fifty Outstanding Achitects of the World) در دومین همایش و نمایشگاه بین الملی آثار معماران برجسته دنیا در بلگراد.
در سال ۱۳۴۳ دفتر مهندسی خود را بنام «مهندسین مشاور بوربور» بنیان گذاری نمود، و از بدو شروع به کار حرفه ای، سبک نوین معماری وی مورد توجه صاحب نظران برجسته بین المللی قرار گرفت: آنتونی کرافت (Anthony Krafft) تحلیلگر معروف معماری سوئیسی از او به عنوان «یکی از پیشگامان معماری مدرن که احتمالاً درراه بوجود آوردن سبک معماری قرن بیستم ایرانی است» نام برد. همچنین میشل راگون (Michel Ragon) نویسنده فرانسوی اثرگذار در هنر و معماری (۱۳۵۲) از او به عنوان «معمار در جستجوی سبک معماری مدرن ایرانی» سخن گفت. در سال ۱۳۵۵، «مؤسسه Sphere Iran» را بمنظور تدوین طرح جامع محیط زیست منسجم کشور ایران تاُسیس نمود، و در سال ۱۳۶۱، به همت و مدیریت وی «پژوهشگاه و کتابخانه مطالعات ایرانشناسی»، بنیان گذاری شد.
اکثراً از بوربور به عنوان فردی پیشکسوت و تأثیرگذار در معماری و شهرسازی مدرن قرن بیستم ایران یاد می کنند، و وی را آغازکننده شهرسازی مدرن ایران می دانند، بسی او را «پدر شهرسازی نوین ایران» می خوانند، و فردی بنیادین در تأسیس و تحول شورای عالی شهرسازی (۱۳۴۵) به حساب می آورند.
داریوش بوربور برنده تعداد زیاد جوایز بین المللی و ملی می باشد، منجمله جایزه بین المللی مرکور طلا (Gold Mercury International Award) از ایتالیا، ۱۳۵۴؛ عطیه ویژه جهت طراحی و نظارت در ساخت مجموعه تجاری بازار رضا در مشهد، ۱۳۵۶؛ و جایزه «پنجاه آرشیتکت برجسته جهان» (Fifty Outstanding Achitects of the World) در دومین همایش و نمایشگاه بین الملی آثار معماران برجسته دنیا در بلگراد، ۱۳۶۷.
wiki: داریوش بوربور