کلمه جو
صفحه اصلی

متفیل

لغت نامه دهخدا

متفیل. [ م ُ ت َ ف َی ْ ی ِ ] ( ع ص ) رای ضعیف شونده و خطاکننده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). پرسهو در رأی خود. ( ناظم الاطباء ). || فربه. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

متفیل. [ م ُ ت َ ف َی ْ ی َ ] ( ع ص ) بر فیل نشسته. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به تفیل شود.

متفیل . [ م ُ ت َ ف َی ْ ی َ ] (ع ص ) بر فیل نشسته . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به تفیل شود.


متفیل . [ م ُ ت َ ف َی ْ ی ِ ] (ع ص ) رای ضعیف شونده و خطاکننده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). پرسهو در رأی خود. (ناظم الاطباء). || فربه . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).



کلمات دیگر: