زن بسیار گنده نفس
متفأل
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
متفأل. [ م ُ ت َ ءِ ] ( ع ص ) کسی که بنام او فال میگیرند و تفأل میزنند. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به ماده بعد شود.
متفال. [ م ِ ] ( ع ص ) زن بسیار گنده نفس. ( ناظم الاطباء ). زن بوی ناک. ( از منتهی الارب ).
متفال. [ م ِ ] ( ع ص ) زن بسیار گنده نفس. ( ناظم الاطباء ). زن بوی ناک. ( از منتهی الارب ).
متفأل . [ م ُ ت َ ءِ ] (ع ص ) کسی که بنام او فال میگیرند و تفأل میزنند. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). و رجوع به ماده ٔ بعد شود.
کلمات دیگر: