کرزین. [ ک َ ] ( اِخ ) قلعه ای است. ( منتهی الارب ). قلعه ای است از نواحی حلب بین نهر جوز و بیرة. ( از معجم البلدان ).
کرزین. [ ک ِ ] ( ع اِ ) تبر یا تبر بزرگ و ابن سیده گوید: تبری که یک سر دارد. ج ، کرازین.( از اقرب الموارد ). و رجوع به کرزن و کرازین شود.
کرزین. [ ک ِ ] ( ع اِ ) تبر یا تبر بزرگ و ابن سیده گوید: تبری که یک سر دارد. ج ، کرازین.( از اقرب الموارد ). و رجوع به کرزن و کرازین شود.