شلته. [ ش َ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) جای مردار و ناپاک ، یعنی موضعی که در آن سرگین و پلیدی و خاکروبه و جز آن ریزند. مزبله. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از برهان ).
شلته
لغت نامه دهخدا
فرهنگ عمید
"
گویش مازنی
۱شاخه ای از درخت ۲یک خوشه از شالی یا گندم ۳شانس
/shelte/ شاخه ای از درخت - یک خوشه از شالی یا گندم ۳شانس
کلمات دیگر: