شبت و انیسون
شواش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شواش . [ ش ِ ] (اِ) شبت و انیسون . (ناظم الاطباء).
شواش. [ ش َ ] ( ع اِمص ) اختلاف. یقال : بینهم شواش ؛ ای اختلاف. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
شواش. [ ش ِ ] ( اِ ) شبت و انیسون. ( ناظم الاطباء ).
شواش. [ ش َوْ وا ] ( اِخ ) جایگاهی است در دمشق که آن را جسر ابن شواش گویند. ( از معجم البلدان ).
شواش. [ ش ِ ] ( اِ ) شبت و انیسون. ( ناظم الاطباء ).
شواش. [ ش َوْ وا ] ( اِخ ) جایگاهی است در دمشق که آن را جسر ابن شواش گویند. ( از معجم البلدان ).
شواش . [ ش َ ] (ع اِمص ) اختلاف . یقال : بینهم شواش ؛ ای اختلاف . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
شواش . [ ش َوْ وا ] (اِخ ) جایگاهی است در دمشق که آن را جسر ابن شواش گویند. (از معجم البلدان ).
گویش مازنی
فریاد شادی – نوعی فریاد دسته جمعی – فریادهای شادیانه در ...
/shavaash/ فریاد شادی – نوعی فریاد دسته جمعی – فریادهای شادیانه در مراسم عروسی
کلمات دیگر: