کلمه جو
صفحه اصلی

شلمبه

لغت نامه دهخدا

شلمبه. [ ش ُ ل ُ ب َ ] ( اِخ )دهی از دهستان طارم بالا بخش سیردان شهرستان زنجان. سکنه آن 213 تن. آب آن از چشمه و رودخانه. محصول عمده آنجا غلات است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).

دانشنامه عمومی

شلمبه روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان دماوند در استان تهران ایران است.
این روستا در دهستان تاررود قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۱۳ نفر بوده است.
ساکنین روستا تات هستند و به زبان تاتی سخن می گویند.

گویش مازنی

/shelembe/ غذای شل – غذای آبدار و آبکی

غذای شل – غذای آبدار و آبکی



کلمات دیگر: