شنک

شنک. [ ش ِ ] ( هندی ، اِ ) نام حلزون به زبان هندی. ( الجماهر ص 1 ). حلزون ملتوی که هنگام سوار شدن بر پیل در آن بدمند و آن را بفارسی سپیدمهره نامند. ( از ماللهند ص 55، 79، 171 ) : وفی بحرها [ بحر هرکند ] اللؤلؤ و الشنک و هو هذا البوق الذی ینفخ فیه مما یدخرونه. ( اخبار الصین و الهند ص 4 ). || نوعی بوق که از شنک سازند.

/shennak/ زردآلو