ابوالعباس فضل بن احمد اِسفَراینی از رجال دولتی دورهٔ سامانیان و وزیران غزنویان است. آغاز فعالیت او در دربار سامانیان بوده است. در تاریخ یمینی آمده است که ابوالعباس از دبیران و کارگزاران مشهور سامانی بوده است. از مهم ترین کارهای ابوالعباس در ایام وزارتش تغییر زبان رسمی دربار به فارسی بود که این اقدام تحت تأثیر دوستی نزدیک اسفراینی با ابوالقاسم فردوسی بود. نام آوری محمود غزنوی در تشویق شاعران پارسی گو و ترویج زبان فارسی را بیشتر مرهون ایران دوستی وزیر او ابوالعباس اسفراینی می دانند.
مقالهٔ ابوالفضل خطیبی در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
محمود آن گاه که توانست پس از غلبه بر رقیبان، امپراتوری وسیعی بنیان نهد، برای اداره آن وزیری مدبر و باتجربه از خراسانیان لازم داشت تا آئین مملکت داری سامانی را بدو بیاموزد، که حکومت بر خراسان آن روز جز با توسل به تجربه غنی سامانیان مقدور نبود؛ بنابراین، اسفراینی، عامل و وسیله خوبی برای انتقال آن تجربه و درایت از سامانیان به غزنویان بود. از جمله کارهای ابوالعباس اسفراینی در ایام وزارتش این بود که فرمان داد دفاتر دیوانی و مکاتبات دولتی و رسایل را که پیش از وی به عربی نوشته می شد، به پارسی نویسند و از نوشتن مراسلات و دفاتر به زبانی به جز آن اجتناب کنند.
اسفراینی وقتی در بخارا زندگی می کرده خانهٔ سدیدالدین محمد عوفی را برای سکونت اجاره کرده بوده است. ایشان در خصوص اسفراینی گفته اند که او مردی بزرگ، مهربان و دست گیر بود. ازین نقل قول پیداست که اسفراینی به عنوان وکیل یا کاردان در بخارا در دستگاه سامانیان دارای مقام بوده است.اسفراینی در طول زندگی خود در مناصبی که بر عهده داشت، شایستگی و کفایت خود را به اثبات رسانید و به همین علت مورد توجه ناصرالدین سبکتکین قرار گرفت. پس از طرف وی به مقامات دولتی و بعدها نیز به وزارت منصوب شد.
فردوسی چند بیتی هم دربارهٔ اسفراینی سروده است:
مقالهٔ ابوالفضل خطیبی در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
محمود آن گاه که توانست پس از غلبه بر رقیبان، امپراتوری وسیعی بنیان نهد، برای اداره آن وزیری مدبر و باتجربه از خراسانیان لازم داشت تا آئین مملکت داری سامانی را بدو بیاموزد، که حکومت بر خراسان آن روز جز با توسل به تجربه غنی سامانیان مقدور نبود؛ بنابراین، اسفراینی، عامل و وسیله خوبی برای انتقال آن تجربه و درایت از سامانیان به غزنویان بود. از جمله کارهای ابوالعباس اسفراینی در ایام وزارتش این بود که فرمان داد دفاتر دیوانی و مکاتبات دولتی و رسایل را که پیش از وی به عربی نوشته می شد، به پارسی نویسند و از نوشتن مراسلات و دفاتر به زبانی به جز آن اجتناب کنند.
اسفراینی وقتی در بخارا زندگی می کرده خانهٔ سدیدالدین محمد عوفی را برای سکونت اجاره کرده بوده است. ایشان در خصوص اسفراینی گفته اند که او مردی بزرگ، مهربان و دست گیر بود. ازین نقل قول پیداست که اسفراینی به عنوان وکیل یا کاردان در بخارا در دستگاه سامانیان دارای مقام بوده است.اسفراینی در طول زندگی خود در مناصبی که بر عهده داشت، شایستگی و کفایت خود را به اثبات رسانید و به همین علت مورد توجه ناصرالدین سبکتکین قرار گرفت. پس از طرف وی به مقامات دولتی و بعدها نیز به وزارت منصوب شد.
فردوسی چند بیتی هم دربارهٔ اسفراینی سروده است:
wiki: ابوالعباس اسفراینی