ابوالمفاخر رازی شاعر پارسی گوی دورهٔ سلجوقی و هم دورهٔ محمد بن ملک شاه و پسرش مسعود می باشد. اطلاعات زیادی از زندگی او در دست نیست. او در نیمهٔ اول سدهٔ ششم قمری در ری می زیسته است. دولت شاه سمرقندی او را اندیشمندی کامل و ادیبی فاضل شمرده است. و از او با عنوان استاد الشعرا یاد کرده است.
او در مدح امام علی موسی الرضا چند قصیدهٔ مصنوع دارد.
ملا حسین واعظ کاشفی این اشعار را از او در کتاب روضه الشهدا نقل کرده است:
قصیدهٔ بال مرصع از قصاید معروف اوست:
او در مدح امام علی موسی الرضا چند قصیدهٔ مصنوع دارد.
ملا حسین واعظ کاشفی این اشعار را از او در کتاب روضه الشهدا نقل کرده است:
قصیدهٔ بال مرصع از قصاید معروف اوست:
wiki: ابوالمفاخر رازی