مرکب از عن ( حرف جر ) ک ( ضمیر متصل برای مفرد مخاطب ) از تو
عنک
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عنک . [ ع ُ ] (ع اِ) ج ِ عَنیک . رجوع به عنیک شود.
عنک . [ ع ُ ن َ ] (اِخ ) دهی است به بحرین . و آن علم مرتجل است . (منتهی الارب ) (از معجم البلدان ).
عنک . [ع َ ن َ ] (ع اِ) اصل و بن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): عنک ٌ قوی ؛ اصل و بنی قوی . (از اقرب الموارد). عِنک . رجوع به عنک شود.
عنک . [ ع َ ] (ع مص ) بسته گردیدن و بلند شدن ریگ ، چندان که راه بر وی نماند. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). گرد آمدن و مرتفع گشتن ریگ ، بطوری که راهی در آن نماند. (از اقرب الموارد). || ناسازواری نمودن و نافرمانی کردن زن با شوی . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). ناشزه و عاصی گشتن زن .(از اقرب الموارد). || فروخفتن و سطبر گردیدن شیر. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). غلیظ شدن شیر و لبن . (از اقرب الموارد). || در ریگ فسرده غیژیدن شتر، پس بیرون آمدن ازآن دشوار گردیدن بر وی . (از منتهی الارب ) (آنندراج ).در ریگ درآمدن شتر و دشوار گردیدن بیرون آمدن بر وی . (از ناظم الاطباء). || در جهان رفتن . (ازمنتهی الارب ) (آنندراج ). در ارض و زمین رفتن . (از اقرب الموارد). || حمله نمودن و بازگشتن اسب . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). || سخت سرخ گردیدن ریگ وخون . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). سخت شدن سرخی خون . (از ناظم الاطباء). || بند نمودن در را. (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). بستن در. (از اقرب الموارد). عُنوک . رجوع به عنوک شود.
عنک . [ ع َ ] (ع حرف جر + ضمیر) (از: عن ، حرف جر + ک ، ضمیر متصل برای مفرد مخاطب ) از تو. درباره ٔ تو.
عنک . [ ع َ ن َ ] (اِ) زردآلوی خرد با هسته ٔ تلخ . (یادداشت مرحوم دهخدا).
عنک . [ ع ِ ] (اِ) آسیای عصاری . || ستون خانه . || ستون آسیای عصاری . (ناظم الاطباء).
عنک. [ ع َ ] ( اِ ) خری که پیشاپیش گله رود. ( ناظم الاطباء ).
عنک. [ ع ِ ] ( اِ ) آسیای عصاری. || ستون خانه. || ستون آسیای عصاری. ( ناظم الاطباء ).
عنک. [ ع َ ] ( ع مص ) بسته گردیدن و بلند شدن ریگ ، چندان که راه بر وی نماند. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). گرد آمدن و مرتفع گشتن ریگ ، بطوری که راهی در آن نماند. ( از اقرب الموارد ). || ناسازواری نمودن و نافرمانی کردن زن با شوی. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). ناشزه و عاصی گشتن زن.( از اقرب الموارد ). || فروخفتن و سطبر گردیدن شیر. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). غلیظ شدن شیر و لبن. ( از اقرب الموارد ). || در ریگ فسرده غیژیدن شتر، پس بیرون آمدن ازآن دشوار گردیدن بر وی. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ).در ریگ درآمدن شتر و دشوار گردیدن بیرون آمدن بر وی. ( از ناظم الاطباء ). || در جهان رفتن. ( ازمنتهی الارب ) ( آنندراج ). در ارض و زمین رفتن. ( از اقرب الموارد ). || حمله نمودن و بازگشتن اسب. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). || سخت سرخ گردیدن ریگ وخون. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ). سخت شدن سرخی خون. ( از ناظم الاطباء ). || بند نمودن در را. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). بستن در. ( از اقرب الموارد ). عُنوک. رجوع به عنوک شود.
عنک. [ ع ِ / ع َ / ع ُ ] ( ع اِ ) اصل و بن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || از اول تا ثلث از شب ، یا پاره ای از شب که سخت تاریک باشد، یا ثلث آخر شب. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بزرگ و معظم هر چیزی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ): جأنا من السمک بعنک ؛ مقداری بسیار از ماهی برای ما آورد. ( از اقرب الموارد ). || در. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). باب. ( اقرب الموارد ).
عنک. [ع َ ن َ ] ( ع اِ ) اصل و بن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ): عنک ٌ قوی ؛ اصل و بنی قوی. ( از اقرب الموارد ). عِنک. رجوع به عنک شود.
عنک. [ ع َ ن َ ] ( اِ ) زردآلوی خرد با هسته تلخ. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
عنک. [ ع ُ ن َ ] ( اِخ ) دهی است به بحرین. و آن علم مرتجل است. ( منتهی الارب ) ( از معجم البلدان ).
عنک. [ ع ِ ] ( اِ ) آسیای عصاری. || ستون خانه. || ستون آسیای عصاری. ( ناظم الاطباء ).
عنک. [ ع َ ] ( ع مص ) بسته گردیدن و بلند شدن ریگ ، چندان که راه بر وی نماند. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). گرد آمدن و مرتفع گشتن ریگ ، بطوری که راهی در آن نماند. ( از اقرب الموارد ). || ناسازواری نمودن و نافرمانی کردن زن با شوی. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). ناشزه و عاصی گشتن زن.( از اقرب الموارد ). || فروخفتن و سطبر گردیدن شیر. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). غلیظ شدن شیر و لبن. ( از اقرب الموارد ). || در ریگ فسرده غیژیدن شتر، پس بیرون آمدن ازآن دشوار گردیدن بر وی. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ).در ریگ درآمدن شتر و دشوار گردیدن بیرون آمدن بر وی. ( از ناظم الاطباء ). || در جهان رفتن. ( ازمنتهی الارب ) ( آنندراج ). در ارض و زمین رفتن. ( از اقرب الموارد ). || حمله نمودن و بازگشتن اسب. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). || سخت سرخ گردیدن ریگ وخون. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ). سخت شدن سرخی خون. ( از ناظم الاطباء ). || بند نمودن در را. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). بستن در. ( از اقرب الموارد ). عُنوک. رجوع به عنوک شود.
عنک. [ ع ِ / ع َ / ع ُ ] ( ع اِ ) اصل و بن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || از اول تا ثلث از شب ، یا پاره ای از شب که سخت تاریک باشد، یا ثلث آخر شب. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بزرگ و معظم هر چیزی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ): جأنا من السمک بعنک ؛ مقداری بسیار از ماهی برای ما آورد. ( از اقرب الموارد ). || در. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). باب. ( اقرب الموارد ).
عنک. [ع َ ن َ ] ( ع اِ ) اصل و بن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ): عنک ٌ قوی ؛ اصل و بنی قوی. ( از اقرب الموارد ). عِنک. رجوع به عنک شود.
عنک. [ ع َ ن َ ] ( اِ ) زردآلوی خرد با هسته تلخ. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
عنک. [ ع ُ ن َ ] ( اِخ ) دهی است به بحرین. و آن علم مرتجل است. ( منتهی الارب ) ( از معجم البلدان ).
عنک . [ ع َ ] (اِ) خری که پیشاپیش گله رود. (ناظم الاطباء).
عنک . [ ع َ ] (اِخ ) موضعی است . (منتهی الارب ). جایگاهی است در شعر عمروبن اهتم . (از معجم البلدان ).
عنک . [ ع ِ / ع َ / ع ُ ] (ع اِ) اصل و بن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || از اول تا ثلث از شب ، یا پاره ای از شب که سخت تاریک باشد، یا ثلث آخر شب . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بزرگ و معظم هر چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد): جأنا من السمک بعنک ؛ مقداری بسیار از ماهی برای ما آورد. (از اقرب الموارد). || در. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). باب . (اقرب الموارد).
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی عَنکَ: از تو
معنی أَنَّکَ: که تو
معنی أَنقَضَ: شکست (انقاض ظهر در عبارت "ﭐلَّذِی أَنقَضَ ظَهْرَکَ "به معنای شکستن پشت کسی است به نحوی که صدای شکستن به گوش برسد، آنطور که از تخت و کرسی و امثال آن وقتی کسی روی آن مینشیند ، و یا چیز سنگینی روی آن میگذارند صدا برمیخیزد ، و کنایه است از سنگینی باری که...
معنی وِزْرَکَ: بار سنگینت ( وضع وزر در عبارت "وَوَضَعْنَا عَنکَ وِزْرَکَ "به معنای از بین بردن سنگینی باری است، که رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلّم احساسش میکرد."وَزَر" به پناهگاهی در کوه می گویند و به مناسبت سنگینی کوه به ثقل و بار "وزْر" می گویند و به همین جهت گنا...
معنی وَضَعْنَا: پایین نهادیم - فرو نهادیم ("وضع"یعنی نهادن و متضاد رفع که به معنی بلند کردن و برداشتن است. همانگونه که در عبارت "وَﭐلسَّمَاءَ رَفَعَهَا "در مورد آسمان کلمه ی رفع را به کار برده و در عبارت "وَﭐلْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ" از خلقت زمین تعبیر به وضع...
ریشه کلمه:
عن (۴۶۵ بار)
ک (۱۴۷۸ بار)
معنی أَنَّکَ: که تو
معنی أَنقَضَ: شکست (انقاض ظهر در عبارت "ﭐلَّذِی أَنقَضَ ظَهْرَکَ "به معنای شکستن پشت کسی است به نحوی که صدای شکستن به گوش برسد، آنطور که از تخت و کرسی و امثال آن وقتی کسی روی آن مینشیند ، و یا چیز سنگینی روی آن میگذارند صدا برمیخیزد ، و کنایه است از سنگینی باری که...
معنی وِزْرَکَ: بار سنگینت ( وضع وزر در عبارت "وَوَضَعْنَا عَنکَ وِزْرَکَ "به معنای از بین بردن سنگینی باری است، که رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلّم احساسش میکرد."وَزَر" به پناهگاهی در کوه می گویند و به مناسبت سنگینی کوه به ثقل و بار "وزْر" می گویند و به همین جهت گنا...
معنی وَضَعْنَا: پایین نهادیم - فرو نهادیم ("وضع"یعنی نهادن و متضاد رفع که به معنی بلند کردن و برداشتن است. همانگونه که در عبارت "وَﭐلسَّمَاءَ رَفَعَهَا "در مورد آسمان کلمه ی رفع را به کار برده و در عبارت "وَﭐلْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ" از خلقت زمین تعبیر به وضع...
ریشه کلمه:
عن (۴۶۵ بار)
ک (۱۴۷۸ بار)
wikialkb: عَنْک
کلمات دیگر: