دمشقی، شامی
دمشقی
مترادف و متضاد
لغت نامه دهخدا
دمشقی . [ دِ م ِ / م َ ] (ص نسبی ) منسوب به دمشق . (ناظم الاطباء). || نام نوعی شمشیر. (نوروزنامه ).
دمشقی. [ دِ م ِ / م َ ] ( ص نسبی ) منسوب به دمشق. ( ناظم الاطباء ). || نام نوعی شمشیر. ( نوروزنامه ).
دمشقی. [ دِ م َ ] ( اِخ ) یکی از مترجمین و نقله کتب است در قرون اولیه اسلامی عربی. ( از الفهرست ابن ندیم ).
دمشقی. [ دِ م ِ / م َ ] ( اِخ )شمس الدین ابوعبداﷲ محمدبن ابی طالب انصاری دمشقی صوفی ، معروف به شیخ ربوة. یکی از اعجوبه های زمان خود بود و در بیشتر علوم آگاهی و نوشته هایی داشت. از آثار اوست : 1 - السیاسة فی علم الفراسة. 2 - نخبة الدهر فی عجائب البر و البحر. او به سال 654 هَ. ق. متولد شد و به سال 727 درگذشت. ( از معجم المطبوعات مصر ).
دمشقی. [ دِ م َ ] ( اِخ ) صدرالدین ابوعبداﷲ محمدبن عبدالرحمان دمشقی عثمانی شافعی. قاضی القضاة سرزمین سغد و از مؤلفان بود. او راست : رحمة الامة فی اختلاف الائمة ( در فروع فقه شافعی ) و آن را به سال 780 هَ. ق. بپایان رسانده است. ( از معجم المطبوعات مصر ).
دمشقی. [ دِ م َ ] ( اِخ ) یکی از مترجمین و نقله کتب است در قرون اولیه اسلامی عربی. ( از الفهرست ابن ندیم ).
دمشقی. [ دِ م ِ / م َ ] ( اِخ )شمس الدین ابوعبداﷲ محمدبن ابی طالب انصاری دمشقی صوفی ، معروف به شیخ ربوة. یکی از اعجوبه های زمان خود بود و در بیشتر علوم آگاهی و نوشته هایی داشت. از آثار اوست : 1 - السیاسة فی علم الفراسة. 2 - نخبة الدهر فی عجائب البر و البحر. او به سال 654 هَ. ق. متولد شد و به سال 727 درگذشت. ( از معجم المطبوعات مصر ).
دمشقی. [ دِ م َ ] ( اِخ ) صدرالدین ابوعبداﷲ محمدبن عبدالرحمان دمشقی عثمانی شافعی. قاضی القضاة سرزمین سغد و از مؤلفان بود. او راست : رحمة الامة فی اختلاف الائمة ( در فروع فقه شافعی ) و آن را به سال 780 هَ. ق. بپایان رسانده است. ( از معجم المطبوعات مصر ).
دمشقی . [ دِ م َ ] (اِخ ) صدرالدین ابوعبداﷲ محمدبن عبدالرحمان دمشقی عثمانی شافعی . قاضی القضاة سرزمین سغد و از مؤلفان بود. او راست : رحمة الامة فی اختلاف الائمة (در فروع فقه شافعی ) و آن را به سال 780 هَ . ق . بپایان رسانده است . (از معجم المطبوعات مصر).
دمشقی . [ دِ م َ ] (اِخ ) یکی از مترجمین و نقله ٔ کتب است در قرون اولیه ٔ اسلامی عربی . (از الفهرست ابن ندیم ).
دمشقی . [ دِ م ِ / م َ ] (اِخ )شمس الدین ابوعبداﷲ محمدبن ابی طالب انصاری دمشقی صوفی ، معروف به شیخ ربوة. یکی از اعجوبه های زمان خود بود و در بیشتر علوم آگاهی و نوشته هایی داشت . از آثار اوست : 1 - السیاسة فی علم الفراسة. 2 - نخبة الدهر فی عجائب البر و البحر. او به سال 654 هَ . ق . متولد شد و به سال 727 درگذشت . (از معجم المطبوعات مصر).
کلمات دیگر: