نیم مست

( صفت ) آنکه کاملا مست نشده .

نیم مست. [ م َ ] ( ص مرکب ) مست باخبر. ( آنندراج ).آنکه کاملاً مست نشده باشد. ( ناظم الاطباء ). سرخوش. ( یادداشت مؤلف ). می زده. شاد و شنگول. تردماغ. که می در او اثر کرده است اما از پایش نینداخته :
همی تاخت بهرام خشتی به دست
چنانچون بود مردم نیم مست.سکندر بیامد ترنجی به دست
از ایوان سالار چین نیم مست.نیاطوس از آن جایگه برنشست
به لشکرگه خویش شد نیم مست.دو بادام و سنبلش بابل پرست
یکی نیم خواب و یکی نیم مست.همدم ما گر به بوی جرعه مستی شد تمام
ما ز دریا نیم مستیم و ز همدم فارغیم.همه نیم هشیار و شه نیم مست
همه چرب گفتار و شه چرب دست.نیم شبی سیم برم نیم مست
نعره زنان آمد و در درشکست.یکی غایب از خود یکی نیم مست
یکی شعرخوانان صراحی به دست.یکی سرگران آن یکی نیم مست
اشارت کنان این و آن را به دست.تو ترک نیم مستی من مرغ نیم بسمل
کام تو از من آسان کار من از تو مشکل.- نیم مست شدن ؛ شاد و با نشاط شدن. سرخوش گشتن. تر دماغ شدن :
وز آن هر یکی دسته ای گل به دست
ز شادی و از می شده نیم مست.- || گیج و گم شدن :
چون شدم نیم مست و کالیوه
باطل آنگاه نزد من حق بود.