گک

گُکْ یا گُوْک:(gok or gouwk) در گویش گنابادی به عنوان پسوند به کار میرود و به معنای کوچک ، بچه کوچک ، عزیز ، نازنین ، فرزند

(بافت، خلخال، کرمان، فنوج) گُک؛ قورباغه. «آب به کون گک کردن» کنایه از بیکاری است: _کارت چیست؟ _آب به کون گک می کنم!!