نوعی از سعتر است و ورق وی دراز بود و بستانی بود . و تبریزیان آنرا مرزه گویند .
شطریه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( شطریة ) شطریة. [ ش َ ری ی َ ] ( ع اِ ) نوعی از سعتر است و ورق وی درازبود و بستانی بود و تبریزیان آن را مرزه گویند. ( ذخیره خوارزمشاهی ). صعتر بستانی است و به فارسی مرزه نامند. ( تحفه حکیم مؤمن ). رجوع به مترادفات شود.
شطریة. [ ش َ ری ی َ ] (ع اِ) نوعی از سعتر است و ورق وی درازبود و بستانی بود و تبریزیان آن را مرزه گویند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). صعتر بستانی است و به فارسی مرزه نامند. (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجوع به مترادفات شود.
کلمات دیگر: