( شعاعة ) شعاعة. [ ش ُع َ ] ( ع اِ ) واحد شعاع ؛ یعنی یک روشنی که نزدیک طلوع آفتاب دیده می شود. ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). مفرد شعاع. ( منتهی الارب ). رجوع به شعاع شود.
شعاعه
لغت نامه دهخدا
شعاعة. [ ش ُع َ ] (ع اِ) واحد شعاع ؛ یعنی یک روشنی که نزدیک طلوع آفتاب دیده می شود. (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). مفرد شعاع . (منتهی الارب ). رجوع به شعاع شود.
کلمات دیگر: