شعشعی

فرهنگ فارسی

تابان و درخشان

شعشعی. [ ش َ ش َ ] ( ص نسبی ) تابان و درخشان :
ظاهر ما چون درون مدعی
در دلش ظلمت زبانش شعشعی.

مولوی.

کلمات دیگر: