ناله و فریاد بلند کردن فغان بر آمدن.
فغان برخاستن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فغان برخاستن. [ ف َ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) ناله و فریاد بلند شدن. فغان برآمدن :
بنشین که فغان از ما برخاست درایامت
بس فتنه که برخیزد هر جا که تو بنشینی.
بنشین که فغان از ما برخاست درایامت
بس فتنه که برخیزد هر جا که تو بنشینی.
سعدی.
کلمات دیگر: