رطب چین. [ رُ طَ ] ( نف مرکب ) آنکه رطب چیند. که رطب از نخل بازکند. رباینده رطب از نخل :
در باغچه گل قصب چین
گردن زده زنگی رطب چین.
ز من جز خار هیچش برنخیزد.
دماغی پرآتش دهانی پرآب.
در باغچه گل قصب چین
گردن زده زنگی رطب چین.
نظامی.
رطب چینی که با نخلم ستیزدز من جز خار هیچش برنخیزد.
نظامی.
رطب چین درآمد زدوشینه خواب دماغی پرآتش دهانی پرآب.
نظامی.