( فظاعة ) فظاعة. [ ف َ ع َ ] ( ع مص ) به رسوایی انجامیدن کار. || از حد درگذشتن در رسوایی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به فضاحت شود.
فظاعه
لغت نامه دهخدا
فظاعة. [ ف َ ع َ ] (ع مص ) به رسوایی انجامیدن کار. || از حد درگذشتن در رسوایی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به فضاحت شود.
کلمات دیگر: