شصوص. [ ش َ ]( ع ص ) ماده شتر کم شیر. ج ، شُصُص. شَصائص ، شِصاص. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). اشتری که شیر ندارد. ( مهذب الاسماء ). شتر بی شیر. ( یادداشت مؤلف ). || سال قحط کم گیاه. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || ناقه ای که شیر آن غلیظ باشد. ( از اقرب الموارد ).
شصوص. [ ش ُ ] ( ع مص ) مصدر به معنی شصاص.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). اندک شیر شدن شتر. رجوع به شصاص شود. || سخت شدن عیش. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادرزوزنی ). رجوع به شصاص شود. || ج ِ شِص به معنی دزد شوخ و چالاک. ( آنندراج ). رجوع به شص شود.
شصوص. [ ش ُ ] ( ع مص ) مصدر به معنی شصاص.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). اندک شیر شدن شتر. رجوع به شصاص شود. || سخت شدن عیش. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادرزوزنی ). رجوع به شصاص شود. || ج ِ شِص به معنی دزد شوخ و چالاک. ( آنندراج ). رجوع به شص شود.