علاءالدین غوری. [ ع َ ئُدْ دی ن ِ ] ( اِخ ) مقصود سلطان علاءالدین حسین بن عزالدین حسین از مشاهیر سلاطین غوریه فیروزکوه است و دولت غوریه را به اوج رفعت ، او رسانید، و با بهرامشاه غزنوی جنگ کرده او را شکست داد و شهر غزنین را قتل عام نمود و هفت شبانه روز در آن شهر آتش زد و به این جهت او را «جهانسوز» لقب داده اند. وی برادر فخرالدین مسعود و عم حسام الدین علی و شمس الدین سابقی الذکر است. مدت سلطنتش به اصح اقوال از سنه 545 تا 556 هَ. ق. می باشد. ( تعلیقات چهارمقاله نظامی عروضی ص 4 ). و رجوع به غوریان شود.
علاءالدین غوری
لغت نامه دهخدا
دانشنامه عمومی
سلطان علاءالدین حسین، معروف به جهانسوز، پسر ملک عزالدین حسین ملقب به ابوالسلاطین، از ۵۴۴ تا ۵۵۶ ه . ق. فرمانروای سلسله غوریان فیروزکوه بود. وی دولت غوریان را به اوج قدرت رسانید.
علاءالدین غوری به بهانه انتقام قتل دو برادرش، قطب الدین محمد و سیف الدین سوری با بهرامشاه غزنوی جنگ کرده او را شکست داد. سپس باشندگان شهر غزنین پایتخت غزنویان را قتل عام نمود و هفت شبانه روز شهر به آتش کشید. بدین جهت او را «جهانسوز» لقب داده اند. پس از او فرزندش سیف الدین محمد به امارت رسید.
علاءالدین غوری به بهانه انتقام قتل دو برادرش، قطب الدین محمد و سیف الدین سوری با بهرامشاه غزنوی جنگ کرده او را شکست داد. سپس باشندگان شهر غزنین پایتخت غزنویان را قتل عام نمود و هفت شبانه روز شهر به آتش کشید. بدین جهت او را «جهانسوز» لقب داده اند. پس از او فرزندش سیف الدین محمد به امارت رسید.
wiki: علاءالدین غوری
کلمات دیگر: