کلمه جو
صفحه اصلی

شعثم

لغت نامه دهخدا

شعثم. [ ش َ ث َ ] ( اِخ ) ابن اصیل. محدث است. ( منتهی الارب ).

شعثم. [ ش َ ث َ ] ( اِخ )ابن حیان. به روز فتح مصر حاضر بود. ( منتهی الارب ).

شعثم . [ ش َ ث َ ] (اِخ ) ابن اصیل . محدث است . (منتهی الارب ).


شعثم . [ ش َ ث َ ] (اِخ )ابن حیان . به روز فتح مصر حاضر بود. (منتهی الارب ).



کلمات دیگر: