( عقیبة ) عقیبة. [ ع ُ ق َ ب َ ] ( اِخ ) ابن هُبیَرة اسدی. از شعرای جاهلیت عرب است و درک اسلام نیز کرد. او اشعار مشهوری خطاب به معاویه دارد که چنین آغاز میشود :
معاوی اننا بشر، فاسجح
فلسنا بالجبال و لاالحدید.
عقیبة در حدود سال 50 هَ. ق. در گذشت. ( از الاعلام زرکلی به نقل از خزانةالبغدادی و سمط اللآلی ).
معاوی اننا بشر، فاسجح
فلسنا بالجبال و لاالحدید.
عقیبة در حدود سال 50 هَ. ق. در گذشت. ( از الاعلام زرکلی به نقل از خزانةالبغدادی و سمط اللآلی ).