تاریخ سِنْد
(یا: تاریخ معصومی) نوشتۀ میر محمد معصوم بهکری (۹۴۴ـ۱۰۱۹ق) متخلص به «نامی»، کتابی تاریخی به فارسی . این کتاب که در حدود سال های ۱۰۰۸ یا ۱۰۰۹ق نوشته شده است ، پس از چچ نامه ، کهن ترین کتاب در تاریخ سند بوده و مشتمل بر یک مقدمه و چهار جزء است : ۱) گشودن سند به دست مسلمانان و تاریخ این سرزمین در دورۀ امویان و عباسیان ؛ ۲) تاریخ سند در دورۀ سلاطین دهلی و روزگار سومره ها و سمّه ها؛ ۳) تاریخ سند دورۀ ارغونیان ؛ ۴) تصرف سند به دست جلال الدین اکبر گورکانی (۹۶۳ـ۱۰۱۴) و حاکم آن در دورۀ گورکانیان تا زمان نگارش کتاب . تاریخ معصومی از منابع مهم تاریخ سند به شمار می آید و از منابع اصلی دیگر تواریخ محلی سند، مانند تاریخ طاهری ، بیگلرنامه ، و ترخان نامه بوده است . نثر کتاب استوار و دلنشین و دارای ارزش های ادبی فراوان است و در متن آن گاه آیات و احادیث نیز آمده است.
(یا: تاریخ معصومی) نوشتۀ میر محمد معصوم بهکری (۹۴۴ـ۱۰۱۹ق) متخلص به «نامی»، کتابی تاریخی به فارسی . این کتاب که در حدود سال های ۱۰۰۸ یا ۱۰۰۹ق نوشته شده است ، پس از چچ نامه ، کهن ترین کتاب در تاریخ سند بوده و مشتمل بر یک مقدمه و چهار جزء است : ۱) گشودن سند به دست مسلمانان و تاریخ این سرزمین در دورۀ امویان و عباسیان ؛ ۲) تاریخ سند در دورۀ سلاطین دهلی و روزگار سومره ها و سمّه ها؛ ۳) تاریخ سند دورۀ ارغونیان ؛ ۴) تصرف سند به دست جلال الدین اکبر گورکانی (۹۶۳ـ۱۰۱۴) و حاکم آن در دورۀ گورکانیان تا زمان نگارش کتاب . تاریخ معصومی از منابع مهم تاریخ سند به شمار می آید و از منابع اصلی دیگر تواریخ محلی سند، مانند تاریخ طاهری ، بیگلرنامه ، و ترخان نامه بوده است . نثر کتاب استوار و دلنشین و دارای ارزش های ادبی فراوان است و در متن آن گاه آیات و احادیث نیز آمده است.
wikijoo: تاریخ_سند