سفرنامه ناصر خسرو

سفرنامهٔ ناصرِ خسرو کتاب نوشته شده توسط ناصر خسرو قبادیانی بلخی و گزارشی از یک سفر هفت ساله است.
کتاب سفرنامهٔ حکیم ناصر خسرو قبادیانی مروزی، به کوشش محمد دبیرسیاقی، انتشارات زوار، چاپ دهم، ۱۳۸۹. شابک ‎۹۶۴-۴۰۱-۰۰۹-۴ سایت خانهٔ کتاب
زمان و مکان در سفرنامۀ ناصر خسرو|وب سایت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
سفر هفت سالۀ ناصر خسرو؛ هجرتی فکری و اعتقادی|وب سایت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
نگاهی نو به سفرنامۀ ناصر خسرو|پایگاه مجلات تخصصی نور|مجلهٔ کلک، دی و بهمن ۱۳۷۳
سفری به دل تاریخ با سفرنامۀ ناصر خسرو|وب سایت خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
کتاب نوشته شده توسط ناصر خسرو قبادیانی بلخی و گزارشی از یک سفر هفت ساله است.این سفر در ششم جمادی الثانی سال ۴۳۷ قمری (اول فروردین ۴۱۵ یزدگردی) از مرو آغاز شد و در جمادی الثانی سال ۴۴۴ قمری (اول فروردین ۴۱۶ یزگردی) با بازگشت به بلخ پایان پذیرفت.او از مرو به سرخس، نیشابور، جوین، بسطام، دامغان، سمنان، ری، قوهه و قزوین می رود و از راه بیل، قپان، خرزویل و خندان به شمیران می رسد.
از آن جا به سراب و سعیدآباد می رود و به تبریز می رسد. سپس از راه مرند، خوی، برکری، وان، وسطان، اخلاط، بطلیس، قلعهٔ قف انظر، جایگاه مسجد اویس قرنی، ارزن، میافارقین، به آمد در دیار بکر وارد می شود.
از آنجا با گذشتن از شهرهای شام (سوریه) از جمله حلب به بیروت، صیدا، صور و عکا می رود. سپس از راه حیفا به بیت المقدس می رسد. مسجدالاقصی در شهر بیت المقدس و در کنار مسجد قبه الصخره واقع می باشد.

سفرنامۀ ناصرخسرو
(یا: سیاحت نامۀ ناصرخسرو) نوشتۀ ناصرخسرو قبادیانی، کتابی به فارسی دربردارندۀ یادداشت های روزانۀ سفر هفت سالۀ مؤلف از ۴۳۷ تا ۴۴۴ق، به ایران، آسیای صغیر، شامات، عربستان، و مصر. ناصرخسرو، درپی رؤیایی، آهنگ سفر حج کرد و در مسافرتی طولانی همۀ دیده های خود از اوضاع، احوال شهرها و دستاوردهای سفرش را در این کتاب آورده است و در این کتاب، با رعایت بی طرفی و امانت داری برپایۀ اطلاعات دقیق جغرافیایی و تاریخی، به بیان آداب و رسوم مردم ممالک و نواحی گوناگون، توصیف بناهای تاریخی و شیوۀ زندگی مردم و مسائل اجتماعی و دینی، تجارت، اقتصاد و میزان محصولات نواحی، به گونه ای موجز و دل نشین، پرداخته است. نثر آن ساده و روان است و از الگوهای کهن و ارزشمند ساده نویسی و ایجاز در نثر فارسی به شمار می رود. بنابه برخی قراین کتابِ موجود گزیده ای از متن اصلی است که برجای نمانده است. این اثر بار اول با ترجمۀ فرانسوی آن به کوشش شارل شفر (پاریس، ۱۲۹۸ق) و سپس به تصحیح محمد دبیرسیاقی به چاپ رسید (۱۳۳۵ش). به زبان های مختلفی چون فرانسوی، روسی، عربی، اردو، ترکی، انگلیسی، و آلمانی نیز ترجمه و چاپ شده است.