ساعت معوجه نصف سدس روزی یا شبی که معتدل نباشد و آن را ساعت زمانه نیز گویند
ساعت معوج
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ساعت معوج. [ ع َ ت ِ م ُ وَج ج ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ساعت معوجه. نصف سدس روزی یا شبی که معتدل نباشد و آن را ساعت زمانیه نیز گویند. ( مفاتیح ). ساعت کژ. ساعت قیاسی. ساعت زمانی. یک قسمت از 12 قسمت شب تنها یا روز تنهاست و دراین صورت به بلند و کوتاه شدن روز و شب بلند و کوتاه میشود. رجوع به التفهیم ص 307 و ساعت نجومی شود.
کلمات دیگر: